HBG- 14

17 4 0
                                    

-yasemin-

Sabah kalktığımda mert le koyun koyunaydık. Rahatsız etmeden ayağa kalkıp mutfağa indim. Buz dolabını açıp kahvaltı hazırlamaya başladım. Ayşe teyze sağ olsun bir şeyler öğrenmiştim. 5 dakika içinde kahvaltıyı hazırlamıştım. Geriye kalan ise sadece mert i uyandırmak. Yukarı çıkıp odaya girdim. Yatağa yavaşça yaklaşıp mert in boynunu öptüm. Bir anda havalanıp kendimi mert in kucağında buldum.

- Hadi kalk sana kahvaltı hazırladım.

- Sen bilirmiydin öyle şeyler.

- Ne yani bilemezmiyim.

- iyi madem bakalım neler hazırlamışsın.

Mert ayağa kalkıp banyo diye tahmin ettiğim kapıyı açıp içeri girdi. Sonra içerden bir havluyla yüzünü kuruluyordu. Bende yüzümü yıkamadığımı hatırlayıp banyoya girip yüzümü yıkadım. Sonra beraber aşağı indik. Mert

- Vay vay vay!

Hemen masaya oturup yemeğe başladık. Kahvaltı bittikten sonra kanepede oturup televizyon izledik. Sonra telefonum çalmaya başladı. Ekrana baktığımda ''the anam'' yazısını gördüm. Mert
- Kim o?
- Annem. Hemen geliyorum.
-Tamam

Ayağa kalkıp balkona geçtim. Arka bahçeyi gördüğünden kimse yoktu.Beni böyle görmelerini istemezdim.Telefonu açıp

-Efendim anne

-Bebeyim nasılsın

-İyiyim annecim sen nasılsın

-İyiyim bende bir arayım seni dedim

-Bende evde oturuyordum zaten

-İyi iyi kız kardeşinden haber var mı?

-Yok daha aramadım onu,belki bugün rojin'le giderim yanına.

-Tamam bizde babanla iki üç güne geliriz.

-Peki.Bu arada buraya geldiğiniz zaman size bir süprizim var.

Annemle babama mert'le olan ilişkimizi söyleyecktim.

-Ne süprizi!

-Süpriz söylenmez biliyorsun demi annecim.Buraya gelince söyleyeceğim.Daha sonra görüşürüz.

-Görüşürüz

Telefonu kapatıp arkamı dönecektim ki mert direkt karşıma çıktı.Baş parmağımı damağıma bastırıp ittirdim.

-Korkuttun beni.

-Özür dilerim güzelim.

-Beni kolumdan tutup kendine çekti ve sarıldı.

-Niye çıktın bu halde yukarıda da konuşabilirdin.

-Aklıma gelmedi direk balona daldım.

Öylece birbirimize sarmaş dolaş kaldıktan sonra

-Mert.

-Efendim.

-Ben ne giyeceğim.Dün ki kıyafetlerimi giyemem.

-Merak etme sen.Ben sana kıyafet ayarladım.

-Nasıl yani.Ne zaman.

-Orasını boş ver sen git hazırlan.

-Tamam.

Arkamı dönüp gidecekken mert tekrar kolumdan tutup beni kendisine bastırarak

-Bir şey unuttun.

Ben tam cevap verecekken mert dudaklarını benimkilere bastırdı.Hemen karşılık verdim.Hani bir ses vardır ya o güzel anı bozan şu ses.Ha işte o.Korna sesi olur,kapı zili olur,telefon sesi olur.Ama bu telefon sesiydi ve mert in telefonu çalıyordu.Mert benden ayrılıp telefonu eline aldı.Ekrana bakıp kimin aradığına baktı.Telefonu açıp kulağına götürdü.

hayat bazen güzeldir...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin