WARREN’S POV
Papalapit pa lang ako kay joyce. Umiiyak talaga siya. Di ko alam kung pano magcomfort ng babae. Ang kaya ko lang magpa-iyak. Hehehe. ^_^Katabi ko na si joyce..nasan pa kamay niya. Kinapa ko na lang. medyo aninag ko naman..may liwanag naman kahit papaano na galing sa buwan
“ah joyce, ito panyo ko. Punasan mo yung luha mo.” Sabi ko habang hawak hawak ko isang kamay niya. Pero tama ba pagkakasabi ko? Parang ang arogante ng dating eh. Habang hinahawakan ko kamay ni joyce ang init ng kamay niya. May lagnat yata siya. Kinapa kappa ko yung noo at leeg niya.shizz! may lagnat niya ano gagawin ko?
Hinubad ko na lang yung long sleeves ko total naka shirt naman ako.ipinatong k okay joyce. Btw, uniform kasi namin long sleeves with vest and black pants. Ang formal diba?
Buti nalang tumigil sa pag-iyak si joyce. Pero yung lagnat hindi parin bumababa. Tinabihan ko si joyce. Hinila ko na rin sya papalapit. Medyo yakap na rin yata tawag dun, para naman di siya lamigin kahit papaano. After 20 minutes, nakatulog na si joyce. Pinatong ko na lang yung ulo niya sa balikat ko. Okey lang naman sa akin na mag-overnight dito. Magpaalam naman ako kay mommy na may overnight kami sa bahay nila francis sa antipolo. Kaso iniisip ko si joyce baka hinahanap na siya ng mommy niya. Anyway, inaantok na rin ako nang may narinig akong kaluskos. Naaninag ko si manong boyet, guard dito sa MSU. Ginising ko muna si joyce. Tsaka ako tumakbo sa may bintana, sumigaw sigaw ako baka sakaling marinig kami ni manong boyet. Ayun sa wakas narinig ni manong boyet. Nakalabas din kami ni joyce.
Pagkadilat na pagkadilat ng mata ni joyce tinanong ko sya kaagad kung medyo okey na siya. Sabi niya oo pero matamlay pa rin.
----
Sa gate ng MSU..
“joyce..hatid na kita J baka ano pa kasi mangyari sayo sa daan eh lalo na may lagnat ka pa.” sabi k okay joyce
“ahh..eh..” –joyce
“bawal tumanggi..sige na J” sabi ko. With matching killer smile ko para di na makatanggi.
Tumango na lang siya.
“oh akin na yang bag! May lagnat ka bawal mapagod.” Kinuha ko na agad..tatanggi pa kasi eh.
Lakad lakad lang hanggang makauwi kami.
Kung anu-ano napag-usapan namin ni joyce. Ang sarap niyang kausap. Sana maulit uli..
----
Sa tapat ng bahay nila joyce, nearby subdivision lang pala sa sila pwede kami magsabay sa pagpasok at pag-uwi total mukhang close na kami.
“ah..dito na lang ako warren. Ito na bahay namin eh. Thank you ulit ah.” Sabi ni joyce
“sige. Paggaling ka ah..malapit lang pala bahay namin dito sa inyo e. alis na ako. Bye!” sabi ko
Lakad na ako..
Pero parang may kulang eh..ayy! may nakalimutan yata ako eh..AY SHOOT! Nakalimutan ko kunin number ni joyce eh.
A/N so how was it guys? VOTE AND COMMENT thanks
