-FORCED MARRIAGE- (Revised)

Chapter 34: (UPDATED)

"Haaaay, ang galing ko talaga kanina pwede na kaya ako maging artista? Hahaha" tawa ko mula sa ipinakita kong expression kanina sa office ni kurt.

Nandito ako ngayon sa luma naming bahay, nasa couch nakaupo habang masayang kinakain ang donuts. Dalawang box binili ko ngayon dahil malakas yung cravings ko. Grabe talaga si baby siguro no mataba ito pag lumabas.

These donuts are not healthy but I can't fight the urge not to eat it. Kesa naman sa walang kainin di ba? Ayoko namang kumain ng iba dahil ito ang focus sa cravings ko. Napaisip ako sa reaksyon kanina ni kurt. Sumosobra na kaya ako? Or baka instincts lang kapag makikita mo ang taong mahal mo nakipaglandian sa iba?

"ugh ang sakit ng tyan ko, stop moving baby" i groan massaging my small tummy. Malaya na ang tyan ko ngayon dahil ako lang naman nag-iisa sa bahay naka-duster.

I was startled by the sudden sound of the doorbell. Sino naman kaya ang gustong bumisita sa ganitong oras?. Time check it was 10pm. Tamang-tama ubos na yung donuts at makatulog na sana kaso may sumira ng mood e.

"teka lang!" sigaw ko, nagmamadali akong lumakad para pagbuksan yung bisita sa labas. Teka.. normal lang ba buksan kaagad ang pinto? Na hindi ko alam kung sino sa labas? Tapos buntis pa ako? Omygosh!

Nagka-anxiety ako bigla, nanginginig ako sa kaba. Hindi ko na sana siya pagbuksan pero muli siyang nag doorbell at sinigaw ang pangalan ko.

"Shane!" boses ni kurt yan ah?

"Shane open the door please.." he cried out.

Napaisip ako kung papasukin ko ba siya o hindi. Sa ganitong itsura? Malaman na niya na buntis ako!

Naawa ako kung hindi ko siya buksan dahil ramdam ko ang lungkot ng boses niya ngayon. Sige lang, i just won't tell him the truth muna.

"What?" sabi ko pagkatapos ko binuksan ang pinto. Nagulat siya sa itsura ko ngayon at nakatutok sa maliit na umbok sa tyan ko.

"Y-you're pregnant?" utal na sabi niya.

"Now you know, isn't it obvious?" minalditahan ko siya dahil hindi parin ako naka get over sa ginawa nila sakin kanina. Parang ako yung nahihiya sa kanilang dalawa naglalandian.

Hindi siya makapagsagot pero pinutol ko ang tahimik na tensyon saming dalawa na hindi niya dapat marinig.

"don't worry, you're not the father of my child" kinagat ko ang labi ko nung sinabi ko na iyon sa kanya. Lumaki ang mata niya at naging malungkot ang mga ito.

"Are you already married?" he ask once more.

"Yes..." mahina kong tugon sa kanya dahil sumikip yung dibdib ko sa pagkalungkot niya. Should I forgive him?

"Where is he? Is he here?" sinilip niya ang loob mula sa likod ko.

"No he's in america" sabi ko.

"Then why you're the only one here? You are pregnant and yet you're delivering my orders for me? " This is it! Pinagpawisan ako sa mga tanong niya mukhang malalaman niya na nag sisinungaling ako.

"C-Come inside I'll show you something" hinila ko siya sa loob at nilock muli yung pinto.