City of Secrets {TYS19}

Κεφάλαιο 5

Όταν μας ειδοποίησαν πως είμαστε  ελεύθεροι για το βράδυ ήταν 19:00.  Αμέσως αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε. Είχαμε καταλάβει τα πάντα σχετικά με τον υπερφυσικό κόσμο που ζει ανάμεσα στον δικό μας. Το μόνο μας πρόβλημα ήταν ότι δεν το πήραμε και πολύ σοβαρά όπως θα έπρεπε. Στις 20:00 μου ήρθε μήνυμα στο κινητό από άγνωστο αριθμό. <<Στις 20:30 να είστε κατω, Τζάκσον>> Μα πως είχε βρει τον αριθμό μου; μα τι λέω, δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό σε αυτούς τους ανθρώπους!
Φόρεσα ένα μαυρο στενό φόρεμα με ανοιχτή πλάτη που το μήκος του έφτανε δύο παλάμες πάνω από το γόνατο. Έβαλα κόκκινο κραγιόν και eyeliner και ήμουν ετοιμη. Μονο οι γοβες με ενοχλούσαν λίγο. Η Βαλερια έβαλε ένα μαυρο ψηλομεσο παντελονι και μια κόκκινη αμανικα μπλούζα, oxford παπούτσια και κραγιόν κόκκινο. Η ώρα ήταν 20:25 όταν κατεβήκαμε κατω. Μπροστά μας σταμάτησαν δύο μαυρα αυτοκίνητα Mercedes. Από το πρώτο αυτοκίνητο βγήκε ο Τζάκσον και κάνοντάς μου κοπλιμεντο μου ανοιξε την πορτα του συνοδηγού. Από το δεύτερο αυτοκίνητο βγήκε ο Χένρικ και με ίδιες ακριβώς κινήσεις άνοιξε την πορτα στην Βαλερια. Και ξεκινήσαμε.

-Γιατί δεν πήγαμε όλοι μαζί;
-Επειδή εμείς πρέπει να μιλήσουμε και ο Χενρικ πρέπει να ενημερώσει την Βαλερια για αυτά που θα σου πω και εγώ, είπε με αυστηρό ύφος.
-Τι εννοούσες πριν που είπες ότι θα μπορώ να ελεγχω τις δυνάμεις και των τριών πλασματων;
-Κοίτα να δεις εμείς σε θέλουμε για βασίλισσα. Απλά θέλουμε να επιβιώσουμε δεν θέλουμε άλλους  καβγάδες. Σε χρειαζομαστε. Αν πας με το μέρος των μαγισσών επειδη θέλουν να μας εξοντώσουν θα σε χρησιμοποιήσουν σαν όπλο και θα σε κρατάν φυλακισμένη. Η επιλογή είναι δική σου.
-Δεν υπάρχει κάτι να σκεφτώ. Θα έρθω μαζί σας. Πως θα ελέγχω τις δυνάμεις μου ομως;
-Σε αυτό θα σε βοηθήσω εγώ από την πλευρά του βρικόλακα, ο Χενρικ απο την πλευρά του λυκανθρωπου και έχουμε μια μάγισσα που μπορεί να σε βοηθήσει από αυτή την πλευρά.
-Πότε αρχίζουμε;
-Αύριο!
-Τι λες; Είμαι εδώ με το σχολείο δεν μπορώ απλά να τους αφήσω και να τρέχω μαζί σου.
-Σε παρακαλώ με προσβάλλεις! Εγώ γιατί είμαι εδώ; Θα τους πείσω πως πρέπει να σε αφήσουν στο ξενοδοχείο.
-Και πώς θα το κάνεις αυτό εξυπνε;
-Πραγματικά δεν έχεις ιδέα! Θα τους εξαναγκασω.
-Υπάρχει αλήθεια αυτο;
-Φυσικά, λέει και γελάει!
Φτάσαμε έξω από ένα κλαμπ. Βγήκε από το αυτοκίνητο, μου ανοιξε την πορτα και με συνόδευσε. Καθίσαμε στο μπαρ και πήραμε από ένα ποτό. Εντωμεταξύ είχε έρθει και ο Χενρικ με τη Βαλερια. Έπειτα οι συνοδοί μας, μας ζήτησαν να χορέψουμε. Ο Τζάκσον με έπιασε από το χέρι και με οδήγησε στο κέντρο της πίστας. Με το που φτάσαμε εκεί άρχισε να παίζει αργό τραγούδι. Με έπιασε απ' τη μέση και εγώ αυθόρμητα τυλιξα τα χέρια μου γύρο από το λαιμό του. Με κοιτούσε και τον κοιτούσα στα μάτια. Βυθίστηκα στον ήχο της μουσικης και ακούμπησα το κεφάλι μου στον θώρακα του. Περίμενα να ακούσω την καρδιά του να χτυπά πιο γρήγορα αλλά αντί για αυτό δεν άκουσα τίποτα! Έκανα λίγο πίσω μα εκείνος κατάλαβε και με κράτησε δυνατά κοντά του.
-Νόμιζα ότι κατάλαβες πως είμαι βρικολακας.
-Φυσικά μα δεν περιμενα να μην χτυπάει καν η καρδιά σου.
-Αυτό σημαίνει να είσαι ζωντανός-νεκρός. Ζεις, μα κανένα ζωτικό όργανο δεν δουλεύει. Ούτε καν η καρδιά.
-Έχεις δίκιο συγγνώμη!
Καθίσαμε για ακόμη μια φορά στο μπαρ και ήπιαμε μερικά ποτά ακόμη. Όταν βγήκαμε από το μαγαζί το κεφάλι μου πονούσε απίστευτα. Ανυπομονούσα να γυρίσω στο ξενοδοχείο. Περασαν μερικα λεπτά οταν:
-Τζάκσον συγγνώμη αλλά αυτός δεν νομίζω πως είναι ο σωστός δρόμος.
-Α δεν σου το είπα ε; Δεν θα μενεις πια στο ξενοδοχείο. Ψυχαναγκασα τους καθηγητές να νομίζουν πως είσαι εκεί αλλά να μην σε παίρνουν μαζί τους.
-Μα είσαι εδώ μαζί μου, πως το εκανες; Δεν πήρα τίποτα μαζί μου!
-Ε ενταξει δεν το εκανα εγω..ειδοποιησα τους δικους μου. Αυτοί τους ψυχαναγκασαν. Όσα χρειάζεσαι είναι στο σπίτι.
-Όταν λες σπίτι;
-Στο σπίτι που θα μενεις και θα εκπαιδευεσαι. Θα φέρω και τη Βαλερια να μένει στο διπλανό δωμάτιο. Θέλω να έχεις την κολλητή σου δίπλα σου και επιπλέον δεν θα είναι ούτε αυτή ασφαλής μακριά μας. Οι μάγισσες θα βρουν τρόπους παρόλα αυτά να σε απειλήσουν, γι αυτό πρέπει να εκπαιδευτείς όσο γίνεται πιο γρήγορα.
-Θα κάνω τα πάντα για να είστε ολοι ασφαλείς. Απλά σκέφτομαι τη μαμά μου. Δεν θέλω να κινδυνεύσει. Μπορούμε να κάνουμε κάτι;
-Ναι θα της πεις ότι η εκδρομή θα πάρει πάνω από μια εβδομάδα, ας πούμε ένα μήνα και θα κανονίσουμε ούτε το σχολείο σου να φύγει νωρίτερα. Θα εχεις εκπαιδευτει πιστευω μεχρι τοτε και θα επιστρεψεις σπιτι σου για λιγο, ομως μετά θα πρεπει να ξαναερθεις στο Λονδινο. Στην οικογένεια σου θα κάνουμε ξορκι προστασίας και κάλυψης. Όλα θα πάνε καλά!

Του χαμογέλασα και συνεχίσαμε το δρόμο μας. Μετά από 3 ώρες δρόμου φτάσαμε μπροστά από ένα τεράστιο κάστρο.
-Αυτό το αποκαλείς σπίτι;
-Χαχαχα ναι σπίτι είναι, λιγο μεγαλο βεβαια αλλα αυτος ειναι ο ρολος του, να μας προστατεύει!
Έμεινα να κοιτάζω σαν χανος! Καθώς περνούσαμε την πύλη μου κόπηκαν τα πόδια! Είχε τρομερή ομίχλη και δεξιά και αριστερά μας κοιτούσαν βρικόλακες και λυκανθρωποι. Έμεινα έκπληκτη! Αυτή ήταν η νέα μου ζωή πλέον. Αυτό θα ήταν το σπίτι μου και θα έπρεπε να το υπερασπιστώ! Δεν θα άφηνα κανέναν να πληγώσει την οικογένεια μου!