City of Secrets {TYS19}

Κεφαλαίο 25

Οταν εφτασα στην πολη μου ηταν νωρις το πρωι. Μπήκα στο σπίτι όπου η μητέρα μου ετοίμαζε πρωινό στα αδέρφια μου. Με το που με είδε ετρεξε πάνω μου και με αγκάλιασε, εγώ έκλαιγα.
-Αλινα τι έγινε; Γιατί ήρθες;
-Έφυγα!
-Γιατί τι έγινε τι σου έκανε;
Της τα εξήγησα όλα λέξη προς λέξη, γεγονός προς γεγονός.
-Είσαι σίγουρη βρε κορίτσι πως φταίει αυτός;
-Ποιος φταίει αν όχι αυτος;
-Η Σιντορελα.
-Ρε μαμά ολόκληρος άντρας είναι αν με ήθελε θα κοιμόταν μαζί της;
-Αυτα έχουν οι αντρες παιδι μου. Θελουν να έχουν τη γυναίκα τους αλλά να κοιμούνται και με άλλες για εμπειρία.
-Εμπειρία. Καλά αυτή η εμπειρία μας έφαγε. Θες να σου πω εγώ τι έγινε; Τους βοήθησα, τους έσωσα, του εκανα παιδί και τώρα δεν με χρειάζονται άλλο. Λοιπόν τελείωσε θα μείνω εδώ. Εκτος αν δεν με θελεις και εσυ.
-Κοριτσι μου τι λες και φυσικά σε θέλω. Στα παιδιά τι να πω;
-Όλη την αλήθεια. Αλλά αν τους ξεφύγει τίποτα έξω θα πίνω από αυτά αιμα να ξέρεις!
-Όχι οχι τίποτα δεν θα τους ξεφύγει.
Όμως από που θα πείνεις αιμα;
-Από το νοσοκομείο στην τράπεζα αίματος.
-Δεν θα σε πιασουν;
-Δεν θα μπορέσουν!

Και έτσι τελείωσε η πρώτη συζήτηση. Επεδτρεψα  στο δωμάτιο μου, φέραμε μια παιδική κούνια για να κοιμαται το μωρό και αυτό ήταν. Αύριο θα πήγαινα να κάνω εγγραφή στο σχολειο. Δεν ηθελα να χασω και αλλη ευκαιρία.

Όταν τα αδέρφια μου έμαθαν όλη τη ιστορία με κοιτούσαν περίεργα. Ηρθαν διπλα μου και φοβοταν να με ακουμπησουν.
-Ρε παιδιά μην μου το κάνετε αυτό τώρα.
Στέφανος: Δηλαδή τώρα είσαι βρικολακας...εννοώ...κανονικά;
Αλινα: Ε...Ναι...Δεν είναι και τόσο τρομερό.
Στέφανος: Δεν σε πιστεύω. Απεδειξε το.
Έκανα τα μάτια μου κόκκινα και έβγαλα τους κυνόδοντες μου.
Στέφανος: Εντάξει εντάξει το κατάλαβα είσαι βρικολακας. Είσαι και μάγισσα;
Αλινα: Είμαι...Ναι το ξέρω θέλεις απόδειξη.
Άναψα με μια κίνηση τα κεριά στο τραπέζι.
Στέφανος: Γ@μ@τ○
Ροζη: Και είσαι λυκανθρωπο τώρα επίσης;
Χωρίς να μιλήσω έκανα τα μάτια μου χρυσά και οι κυνόδοντες μου μακριναν ακόμα παραπάνω.
Στέφανος: Ωραία εντάξει το καταλάβαμε.
Αλινα: Τι άλλο θέλετε να με ρωτήσετε;
Στέφανος: Το μωρό είναι όντος δικό σου;
Αλινα: Φυσικα και ειναι δικο μου τρελοι ειστε θα το εκλεβα;
Ροζη: Και πως το έκανες;
Αλινα: Ε...με άντρα τον Τζάκσον ρε Ροζη. (Είχα ντραπει πολυ)
Στέφανος: Και δηλαδή το κάνατε κανονικά ε;
Αλινα: Ε με ένα συγκεκριμένο τρόπο γίνονται αυτά τα πράγματα.
Ροζη: Γιατί εισαι εδω;
Αλινα: Επειδή χώρισα.
Ροζη: Γιατι;
Αλινα: Γιατί και γιατί, επειδή κοιμηθηκε με άλλη γι αυτό.
Στέφανος: Εμ τόσο ξινή που είσαι που να κάτσει μαζί σου ο άνθρωπος. Πήρες ποδι αδερφούλα!
Αλινα: Δεν με έδιωξε εγώ έφυγα.
Στέφανος: Δεν μπορούσες κάθε βράδυ ε;
Αλινα: Ε αρκετά! Τελος το παραμύθι.
Τώρα είμαι εδώ. Ναι κοιμήθηκα με τον Τζάκσον, έκανα παιδί μαζί του και τωρα θα μείνω εδώ. Τέρμα η συζήτηση!