Sükut-u Hayal

~2~

" Senden önce ben,
Öznesini yitirmiş bir cümle gibiydim.
Eksik, yarım ve anlamsız...
Uçurtmasını kaybetmiş bir çocuk gibiydim.
Hüzünlü, yorgun ve çaresiz...
Senden önce ben diyorum sevgilim,
Annesini kaybetmiş bir çocuk gibiydim.
ürkek, yıkık ve Ağlamaklı...
Sonra sen geldin kadın ,
Kurduğum her cümlenin öznesi,
Her gecemin sabahı oldun.
Sen geldin kadın,
Sen hep hoşgeldin... "