when a brokenhearted girl become a heartbreaker

chapter 1

Maganda, matalino, mayaman,at sikat… yan ako!

By the way, ako nga pala si allysa mae pineda, isang popular na heartbreaker..

Pero bakit nga ba ako naging heartbreaker?

Simple lang like others may reason din kung bakit ako naging ganito…

At I promise to myself na kahit kailan ndi na ako magiging isang brokenhearted girl…

Sabi nga nila...

“fool me once blame on you, but fool me twice blame on me” at

“one is enough, two is too much”

I don’t believe in true love anymore or should I  say “I don’t believe in BOYS anymore”

flashback...

7 years ago….

I was hurt…

Sino ba naming hindi, kababae kong tao tapos ako pa ang binasted… WTF dba…

you heard me right, ndi naging kami pero MU lang (malanding ugnayan ba)

Im’only 4th year highschool back then…

graduation ball na namin, last day of being a highschool student...

napakaperfect ng ambiance...(see the picture ----->)

nakasuot ako ng isang mini dress na black with matching pink stiletto shoes pa

perfect... this is it! aaminin ko na ang true feelings ko para sa kanya...

niyaya ko sya sa place na walang maraming tao...

ally: paul pwede ba tayong magusap

paul: sige ano ba yun?

ally: ahm... may gusto sana akong ipagtapat sayo (hingang malalim) alam ko matagal na tayong magkaibigan, simula bata palang magkasama na tayo... gusto ko sanang malaman mo na gusto kita ay hindi pala... mas tamang sabihin na mahal kita noon pa man at maski hanggang ngayon... pwede ba kitang maging BF...

paul: bakit bf mo naman ako ah... BOY FRIEND lalakeng kaibigan

ally: paul naman eh... bf as in yung in a relationship level, ndi kaibigan

paul: huh? ally may sakit ka ba? (sabay salat sa noo ni ally) hindi ka naman mainit... anong sinasabi mo.. wag mong sabihing nagbibiro ka... nakakatatawa grabe hahahaha

ally: look paul, i'm serious... mahal kita at yun ang totoo.. bakit ikaw ba mahal mo din ba ako?

paul: oo mahal naman kita kasi kaibigan kita dba... kaya mahal kita

ally: paul kanina ka pa ha... mahal as in higit pa sa pagiging kaibigan

paul: don't get me wrong ally, ayaw ko mang sabihin toh kasi ayaw kong masaktan ka pero ndi kita mahal...

ally: huh? so anong ibig sabihin ng mga pinapakita mo sakin... wala lang yun...

paul: kaibigan lang talaga ang tingin ko sayo

ally: so ganun pala ang magkaibigan... holding hands, hatid sundo sa bahay, magkatext hanggang madaling araw, sabay kumain ng lunch, nagbibigay ng flowers pag may occassion, nanonood ng sine... ganun na pala ang bagong version ng magkaibigan...

paul: namimisinterpret mo lang ang lahat ally... tama na, wag mo ng paguluhin ang lahat... (tumalikod na si paul at aalis na ng biglang nagsalita si ally)

ally: all this time wala lang lahat ng ito.. (may namumuo ng luha sa mga mata nya) umaasa lang ba ako... bakit paul, bakit mo ko pinaasa! bakit mo ko sinasaktan ng ganito... huh? diba magkaibigan tayo pero bakit mo ginagawa sakin toh... (at tuluyan na nga syang humagulgol ng iyak)

paul: look ally! wag kang gumawa ng scene dito pwede ba?! wag ka ngang umiyak na as if sinaktan talaga kita... sino bang nagsabi na umasa ka, wala naman dba? bakit narinig mo bang sinabihan kita ng i love you kahit minsan... ndi dba?! ikaw lang ang nag-assume sa sarili mo...i don't love you... do you understand that! at tsaka may mahal akong iba... so stop this bullsh*t thing... i think we had it enough... so let as call it a night... goodnight ally umuwi ka na...

(at tuluyan na ngang umalis si paul)

eto ako ngayon naiwang tulala at umiiyak

tamang-tama ang suot ko...

BLACK nagluluksa kasi ako sa pagkamatay ng puso ko... ang sakit sakit

wala na kong maramdaman dahil sa manhid na ang puso ko sa lahat ng pain at agony na natanggap ko sa pagrereject nya sakin

paulit-ulit na nagrerewind sa utak ko ang mga sinabi nya.. "ikaw lang ang nag-assume sa sarili mo...i don't love you... do you understand that! at tsaka may mahal akong iba.."

end of flash back

I’m so lonely and broken that time

Lahat na yata nagawa ko na…

Maglasing hanggang magsuka

Umiyak ng umiyak hanggang maubos na ang mga luha ko

Magpakabusy…  itinuon ko lahat ng time ko sa pagaaral

Sinubukan ko ding tumalon sa building at magsuicide nalang para mawala lahat ng sakit na nararamdaman ko… kaso may pumigil bwisit na lalaki yun pero thanks to him na rin kasi at least Ngayon buhay parin ako…

Pero at the end of the day… pinili ko nalang magmove on…  kalimutan ang lahat na parang nauntog ako at nagkaamnesia.. at higit sa lahat maging isa na lang heartbreaker…

Yun lang kasi ang naisip kong way for me not get hurt anymore and to fix my heart that is already broken…

nahirapan man akong gawin pero pinilit ko...

sinara ko na ang puso ko with matching chain at padlock pa yan…

at ang susi?

Tinapon ko sa gitna ng dagat para walang makakita…

Basta sana lang wag ko na syang makita ulit…

My 1st love but unfortunately the only one who hurt me that much…

The one who make me feel that I’m nothing and worthless…

vote

comment

support

thanks =)

a/n: hay sa wakas nasimulan din... sana magustuhan nyo...