Kalbimdeki Mühür

!Ben insan degilim!

Bu gece yıldızlar bir başka gözüküyor du, öyle bir sessizlik vardı ki ne o nede ben cesaret edemedik konuşmaya eğer konuşursak o anlatacaklarından ben duyacaklarımdan korkuyordum, onu o halde gördükten sonra kendimi kaybetmiştim,sarıldım ona baya uzun bir süre öyle kaldık,sanki ben sarıldım zaman daha iyi oluyordu bense bunu hissettikçe daha çok sarıldım onu evin terasına çıkardım ,uzun zaman yıldızları seyrettikten sonra yattım yerden doğruldum ve ona bakarak...
_ Bence artık konuşmalıyız , bugün olanları,bundan önce olanları ne dersin ,mesala bugün neden bu hale geldin?
Oda yattığı yerden kalktı ,bana doğru döndü ve derin bir nefes alıp anlatmaya başladı...
_ Neden bu haldeyim söyleyeyim o halde,kalbimi taşıyan bir adam var ,ama o adam yanımda yok,iste bu yüzden...
Hiçbirşey anlamamıştım;
_ Nasıl yani benim yüzümden mi
_ Bak Yusuf senin anlamadın birşey var ben insan değilim ben sizin gibi değilim bu dünya benim dünyam değil bu hava benim havam bu yaşadım hayat benim hayatım değil ,ben bir ışık melegiyim bir adım yok daha doğrusu varsa da hatırlamıyorum çok uzun zaman önce bir göze benzeyen fanusun içine hapsediliyorum ,orda 500 yıldan fazla kaldım bir ışık melegi hissetti güzel şeyler sayesinde ışık saçar dünyaya, benimse kalbim katılaştı, hiçbirşey hissetmiyordum ben artık ,orda kalmayı kabulleneli çok uzun zaman olmuştu ama birgün sen geldin bütün inancınla ,bütün sevginle,acılarınla,çaresizliginle ,kalbinle yani bütün duygularınla bana geldin ve en önemlisi ben bile bana inanmazken sen tüm masumiyetinle bana inandın senin inancın senin gözyaşın kurtardı beni ama seni bulduğum da kötü durumdaydın ben seni öyle bırakmak istemedim,benim kalbim öyle normal insan kalbi değildir yani tahmininin çok daha üstünde güçlüdür, sana verebildim tüm enerjimi verdim o yüzden en değerli parçam sende olduğu için ne zaman benden uzaklaşırsan onu hissedemedim an bütün gücümü kaybediyorum, daha demin gördün duruma düşüyorum, işte biliyorum o zaman al kalbini diyeceksin yapamam yaptın kaza çok büyüktü şuan sana verdim enerji sayesinde iyisin eğer alırsam bunu tasıyamazsın hem bir meleğin enerjisini aldın zaman öyle tekrar alamazsın biraz zaman geçmesi lazım,korkma başına dert olmayacağım herşeyi hatırladım zaman bana ait ne varsa alıp gitcem aynı senin gibi arkama bakmadan,ayrıca daha demin yaptın şey için sağol sarıldın ya hani enerjinin ve varlığın bana iyi geliyor hissiz olabilirim ama bunun verdi huzur çok başka ...
Anlattıkları karşısında buz kesmiştim,onun için üzülmüştüm ,kendimden ilk defa bu kadar nefret etmiştim ,benim kibrim yüzünden ona birşey olabilirdi eğer sabah onu dinleseydim bu kadar acı çekmeye cekti,ne söyleyecek bir söz bulabiliyordum nede onu teselli edecek birşey yavaşça ellerimi onun ellerine uzattım ellerini tutup gözlerine baktım...
_ Nasıl yapcaz bilmiyorum ama söz unuttun herşeyi hatırlamana yardım edeceğim eğer bu kader seninle beni karşı karşıya getirdiyse bu hikayenin bir devamı var demektir,sonucta biz boşuna bulmadık birbirimizi....
Sabah uyanır uyanmaz dışarıya baktım ve dışarıdaki her renk her ışık bir farklı gözüküyordu gözüme ,sanki bayram sabahı gibiydi bu sabah üstümü giyinip güzel bir kahvaltı hazırladım ve herşey hazırdı onu çağırmak için odasına gittim kapıyı vurdum ses gelmedi ikinciye vurdum yine gelmedi hemen dün akşam aklıma geldi birden bir panikle hiç düşünmeden kapıyı açtım,o da neydi bu kızı her gördüğümde yuh artık diyordum ben ,yatağın üzerine oturmuş evde ne kadar pamuk varsa almış onların içinde yatıyordu hemen yanına gidip...
_ Bu ne hal ya deli misin sen! ben niye seni sabahları normal insanlar gibi uyurken bulamıyorum tamam anladık insan değilsin de bu da nedir canım sen bu kadar pamuğu nerden buldun ,onu geç napıyorsun sen bunlarla...
Yattığı yerden doğrulup
_ Bunlar çok güzel adı pamuk mu ,çok güzelmiş aynı gökyüzündeki bulutlara benziyorlar çok yumusaklar evi geziyordum o zaman buldum bunlar çok güzel bundan sonra ben bunlarla yatıcam yumuşacık...
_Tamam artık sana diyecek kelime bulamıyorum ne istiyorsan yap,ama şimdi kalk kahvaltı yapalım ,ama  burayı toplamadan sakın aşağı inme...
Nihayet kahvaltı yapmaya başlamıştık artık
_ Aaa köfte yapmış çok güzeller zaten bende çok acıkmıştım
Kendimi o an kullanılmış gibi hissettim resmen köfte gözünde benden daha değerliydi ama böyle olmaz ki insan bir teşekkür eder demi yani tamam insan olmayabilir ama kibarlığın insanı melegi olmaz sonuçta neyse masaya oturdum öyle iştahla yemek yiyordu ki,çevremdeki kızlar kibar görünmek için iki lokmadan fazla yemezken oysa o elinden gelse masayı yiyecekti ,onu öyle görünce bilmem neden ama hoşuma gitti, çünkü rol yapmıyor du buda bana iyi hissettiriyor du hafif bir tebessüm ettim onun bu hallerine ,o yemek yerken bende direk söze girdim...
_ Yemeğini bitirdikten sonra hemen hazırlan bugün çok işimiz var ,önce arkadaşımla buluşcaz sonrada çok önemli biriyle iş görüşmem var tabi bide mezarlığa uğramamız lazım,yani bugün biraz yorulacaksın hazır ol...
Söylediklerim karşısında bir an elindeki köfteyi bıraktı ağzındaki lokmayı hemen yutup...
_ Nasıl yani ben demi seninle gelicem