Üç Asır'ın Canı Cehenneme

3

Duy beni, duy nolur. Dön bana, dön nolur. Gel beni kendinden mahrum etme nolur. Ben de ondan nefret etmek istiyorum. Ama olmuyor işte, daha çok seviyorum her defasında. Ona daha çok aşık oluyorum. O gözlerden, o tatlılıktan nefret etmek imkansız. Her gün çok hızlı geçiyor. Yavaş geçsin istiyorum. Yüzünü bir kere daha göreyim istiyorum. Neden her teneffüs götüm donduğu halde dışarı çıktığımı sanıyorsun? Seni görebilmek için tabiki. Naparsam yapayım unutamıyorum. Vazgeçemiyorum. Bu yüzden acı çekiyorum. Evet o sürekli dalga geçtiğin kız seni çok sevdi. Bunu bil. Bazen ise, matematik gibisin, çok iticisin çok. Haklısın, güzel olmayabilirim ama çok sevdim be seni. İmkansız diyorum her şey imkansız. Neden hep böyle diyorum? Belki de benim hatalarım da oldu. Ona mesaj atmamalıydım. Ama atmıştım. Her neyse uzun zaman geçti. Ama hala herkes seni sevdiğimi biliyor. Kalbimi çok acıtıyor bu. Bi süre geçti. Sevgilin varmış yeni öğrendim. O da benimle aynı yaştaymış. Sen 7. Sınıf, biz 6. Sınıf. Biliyorum o kız benden daha güzel. Ama benden daha çok sevmiyor ki seni. Kimse benden daha çok sevemez ki seni. Kalbime gözükmeyen ama hissedlen bi kurşun girdi. Senin sayende. Gözlerin... mavi değildi ama gökyüzü gibiydi, benim gökyüzümdü onlar, hayatımda gördüğüm en mükemmel şeydi onlar. O gözlere iyi bak olur mu? Her ne kadar sen beni sevmesende ben Seni hep sevdim bunu unutma olur mu? Hem zaten sevesin yokmuş. Gidişin bahane. Özledim desem, geri döner misin? Sonra anladım benim seni sevdiğim kadar sen de o kızı seviyormuşsun. Gerçekten seviyorsan diyebileceğim bir şey yoktu. Mutluydunuz siz. Sadece senin mutlu olman bana yeterdi. Ama o kız benim seni sevdiğim kadar sevmiyordu. Bu yüzden sen, seni sevmeyen kıza layıktın. Sonunda pişman olacaktın. Benim olduğum gibi. Seni unutmak için o kadar çok sebebim vardı ki. Ama yapamadım işte. Affet beni. Her şarkı bi insanı anlatabilir miydi? Onu anlatıyordu işte. Ben artık dayanamıyorum. Bi gün arkadaşım onunla konuştu. Benim onu çok sevdiğimi söylemiş. O da beni sevemediğini söylemiş. Sevmediğini değil. Eğer sevmediğini söyleseydi bu kadar acıtmazdı biliyorum. Söylesene zor mu geldi adam gibi sevmek? Benim o kadar çabamdan sonra vicdanın bi kez bile sızlamadı ya bi şey demiyorum. Bu kadar kalpsizsin demek ki. Verdiğim tüm rahatsızlıktan dolayı özür dilerim. Ne diyebilirim ki sen o kadar kırdıktan sonra seni seven kalbime de yazıklar olsun. Her neyse, çok sinirleniyordum onları görünce. Ama işte öfkelendiğimde her zaman ağlamak huyumdu. Kendimi bildim bileli böyleydim. Bu huyumu hiç sevmiyordum. Böyle bir durumda bağırmaz ya da küfretmez, eşyalara ya da insanlara vurmazdım. Sadece ağlardım. Hem de her zaman.
Oysa ben onu kalbimden sevmiştim. Ben onu kendi olduğu için o olduğu için sevmiştim. Abi benimki bağımlılıkmış ya. Ne sigara ne de alkol be de uyuşturucu bağımlılığı. Eğer öyle olsaydı akciğerim falan zarar görürdü. Ama bu aşk öyle bi bağımlılık ki doğrudan kalbe gidiyor. Bırakamıyorsunuz. Unutamıyorsunuz . Tedavisi yok.
Ben aşkı mutluluk sanardım. Onu tanımadan önce.