Üç Asır'ın Canı Cehenneme

4

Tanrı tesadüfleri sever.
(Foto' benim şaheserim, teşekkürler.)
Belki bizimki de bir tesadüftü. Aynı okulda çıkmamız. Kendimi böyle inandırmaya çalışıyordum. Ve artık okuldaki herkes biliyordu, onu sevdiğimi. Çok geçti her şey için, yaşanmışlıkların ve yaşanacakların. Çok geçti onu sevmek için. Dayanamıyorum dedim kendi kendime. Onu okulda her gün görüp bir kez bile konuş(a)mamaya. Aradan bir süre geçti. Yaz tatiline girecektik. O 7. Sınıfken, ben 6'ydım. Seneye onun için son yıl olacaktı. Ha bu arada sevdiği kız da seneye taşınacaktı. Zaten ayrılmışlardı ama yine de üzüyodu bunlar beni. Her neyse okulun son günü onu dikkatle izliyordum. 1 yıl kalmıştı benden gitmesine, gerçi hiç gelmememişti ki. Sonra tatil oldu, kendimi boşlukta hissettim. Onsuz 3 ay dayanamazken, 1 yıl sonra ne yapacaktım? Arkadaşımla samimi olmuşlardı. Fazla samimi. Kıskanıyordum onu. Neden kıskanıyordum değer miydi? Neyse arkadaşım onun numarasını almış, sürekli arayıp durduk, özelden. Bi süre sonra gizliyi kapatmış. Korkak. Sesini duyamayacaktım artık. Bu da beni fazlasıyla üzüyordu...
Neden sevmedin beni? Keşke sevseydin..