Κεφ. 4 : Δε θέλουμε να κρύψουμε τα πρόσωπά μας

1.7K 223 61
                                    

《Ρε Φίφι, μερικές φορές νομίζω πως δεν έχεις μιλιά》της λέω και συνεχίζει να διαβάζει τις ασκήσεις των μαθηματικών μου《Απλά.. δε μιλάς ποτέ. Και όταν μιλάς ακούγεσαι στο ελάχιστο》μα δε μου απαντάει. Και εκνευρίζομαι.《Δεν έχεις να πεις κάτι γι αυτό;》

Συνεχίζει να διαβάζει και να μου λύνει τις ασκήσεις. Μα τώρα δε θέλω να μου τις λύσει. Θέλω να μου μιλήσει. Συμπεριφέρεται σαν εξωγήινος. Δε μιλάει δε λαλάει.

《Ρε Ιφιγένεια μίλα》ζητάω απεγνωσμένα να κοινονικοποιηθεί. Μα αυτή δεν γυρίζει καν να με κοιτάξει. Ούτε καν να μου νέψει αρνητικά ή θετικά.《Ρε Ιφιγένεια!》οργιάζω και σπρώχνω ότι κράταει ρίχνοντάς το με φόρα στο πάτωμα.

Μερικά παιδιά γυρίζουν και μας κοιτάζουν, αλλά αφού δέχονται ένα δολοφονικό βλέμμα από'μένα, γυρίζουν στη δουλειά τους.

Γυρίζω και κοιτάζω τη Φίφι. Έχει μαζευτεί ελάχιστο, πιο μακρυά από εμένα και με την μια της παλάμη καλύπτει την άλλη, που παρατηρώ πως τρέμει. Το κεφάλι της είναι πιο σκυφτό από άλλες φορές και ακούω την ανάσα της να βαραίνει και να πηγαίνει πιο γρήγορα.

Οκ, μπορεί να την τρόμαξα λίγο περισσότερο απ'το κανονικό, αλλά.. αλλά κάτι τρέχει εδώ. Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι φυσιολογική.

Ναι οκ, ποτέ δεν ήταν φυσιολογική η συμπεριφορά της, αλλά μου θυμίζει τον Άλεξ, τότε που τον χτύπαγαν οι γονείς του. Με το που έκανε κάποιος μια βίαιη κίνηση, μαζευόταν και έσκυβε το κεφάλι περιμένοντας να σταματήσει όλο αυτό.

Με διαφορά ότι η Φίφι, το κάνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Σφίγγει το χέρι της που τρέμει, με το άλλο, προσπαθώντας να το κάνει να σταματήσει. Μάταια όμως.

《Δε θα σε χρειαστώ άλλο σήμερα. Κάνε ό,τι θες.》της λέω και σηκώνομαι και φεύγω. Γυρίζω και την κοιτάζω λίγο. Έχει μείνει ακόμα εκεί, ακίνητη. Κανονικά, θα είχε σκύψει είδη και μαζέψει ό,τι έριξα κάτω, βάζοντάς το προσεχτικά στην τσάντα της.

Θα μάθω τί έχει ο κόσμος να γυρίσει.

[...]

Ωω ναι. Τόσο ηλίθιος είμαι.

Έχει πάει 8:00 μ.μ. και ακόμα βρίσκομαι απέναντι απ'το σπίτι της, περιμένοντας να δω τίποτα περίεργο, ή να ακούσω κάτι που να δικαιολογεί τη σημερινή της συμπεριφορά.

ΆντηςWhere stories live. Discover now