Percy Jackson's Twin Sister (On Hold)

4

"Percy wat the hell?!" Zeg ik als we naar de Poseidon cabine lopen. "Wat?!" Zegt Percy met een rare grijns. "Ik ben nog niet klaar!" Zeg ik en leg mijn hand op mijn voorhoofd. "Voor wat?" Vraagt Percy. "Voor het ontmoeten van je moeder." Zeg ik. "Hey, er is en fifty fifty procent kans dat zij ook jou moeder is hoor!" Zegt Percy. "Dat weet ik. Maar ik moet ook nog wat andere dingen verwerken!" Zeg ik. "Ik moet ook dingen verwerken hoor!" Zegt Percy terug. "Ja, maar jij doet dat waarschijnlijk wat sneller dan mij! Jij leeft hier al vier jaar! Ik nog maar vier dagen!" Zeg ik daarna. "Ik weet het goed gemaakt." Zegt Percy. "Als jij wint met een potje adem inhouden dan gaan we morgen pas. En als ik win gaan we vanavond." Vervolgt Percy zijn zin en steekt zijn hand uit. "Deal!" Zeg ik en schud zijn hand. We beginnen gelijk en na een paar minuten voel ik mijn gezicht rood worden en heb het gevoel alsof mijn hersens ontploffen. Ik adem uit en snel weer in waardoor ik bijna op de grond val. Ik begin te hoesten en Percy helpt me gelijk overeind. "Verdorie!" Roep ik hard. "Helaas, we gaan vanavond." Zegt Percy. Ik zucht en loop verder richting de Poseidon cabine met Percy. Eenmaal aangekomen komt alles me heel bekent voor. Mijn hoofd begint verschrikkelijk pijn te doen en een paar seconden later is het zwart.

Ik begin langzaam wat te zien. Ik zie een vrouw van rond de dertig en ook een man van rond de dertig. "We kunnen ze niet allebei houden." Zegt de vrouw tegen de man. "Een van hun vind hun weg wel terug naar ons." Zegt de man tegen de vrouw. Ik strek mijn handje uit en trek zachtjes aan de vrouw haar haar. Zijn dit mijn baby herinneringen? Baby ik laat een klein giecheltje uit. "Oh, Helena." Zegt de vrouw en er rolt een traan over haar wang. "Het spijt me." Zegt de vrouw daarna en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik word opgepakt door de man en die laat wat verschijnen in zijn hand. Een ketting met een drietand. "Vind je weg terug Helena." Zegt de man als hij de ketting om mijn nek doet en me een kus op mijn voorhoofd geeft. Baby ik begint gelijk te huilen en word weggedragen door een zuster. Een paar minuten zie ik alleen maar de witte gangen van het ziekenhuis. Daarna word ik in een karretje gelegd en zie ik het gezicht van de personen die mij achttien jaar hebben opgevoed. Mijn moeder en mijn vader. Mijn moeder tilt me gelijk voorzichtig op en de tranen springen in haar ogen. Daarna vervaagt alles en wordt het weer zwart.

Ik wordt wakker in een bed en merk dat Percy me naar het bed in de Poseidon cabine heeft gedragen. "Helena, waarom viel je flauw?!" Vraagt Percy gelijk als ik wakker wordt. "Ik kreeg ineens barstende hoofdpijn toen ik de drietanden zag." Antwoord ik. Drietand? Drietand! Ik begin wild in mijn zakken te voelen en daarna in mijn rugzak te kijken. "Wat zoek je?" Vraagt Percy als ik wild door mijn spullen zoek. "Een ketting. Ik zag hem net toen ik flauw was gevallen in een soort van flashback van toen ik pas geboren was!" Zeg ik. Uiteindelijk vind ik de ketting in het voorvakje van mijn rugzak en houd hem omhoog. "Een ketting met een drietand?" Zegt Percy vragend. "Het is een medaillon. Maar ik heb hem eigenlijk nog nooit open gemaakt." Zeg ik tegen Percy. "En hoe lang heb je die al?" Vraagt Percy. "Sinds altijd al." Zeg ik als ik de ketting weer om mijn nek doe. Opeens komt Annebeth aanlopen. "Kom op jongens! Verover de vlag gaat bijna beginnen." Zegt Annebeth en rent weer terug richting het trainingsveld. "Wat?! Ik weet niet eens hoe ik een zwaard moet gebruiken!" Zeg ik als Percy me mee trekt richting het trainingsveld.

Eenmaal op het trainingsveld aangekomen sta ik letterlijk bijna ingepakt in bubbeltjesplastic. Grapje! Ik sta in mijn pantser of harnas hoe je het wilt noemen klaar. Percy trekt me gelijk mee naar zijn groep en geeft me een helm en een zwaard. "Pas op voor de zoon van Herakles. Kratos is namelijk nogal serieus met de trainingen." Fluistert Percy en geef me een schouderklopje. Ik knik en luister naar de regels. Athan staat aan de andere kant bij de andere groep en leid me de hele tijd af. Hij blijft lachen als hij me ziet met mijn harnas en blaast steeds kusjes. Ik rol met mijn ogen. "Je kan ook overdrijven!" Beweeg ik mijn lippen. "Weet ik." Bewegen Athan zijn lippen terug. Als de uitleg is afgelopen lopen beide groepen een andere kant op. Ik volg Percy richting het bos en daar zetten we de vlag achter een grote struik neer en bespreken ik en Percy wat ik moet doen.