Chapter 12: Ba't ganun?
Annica’s POV
Time check: 3:20 pm
Papunta ako ngayon sa clinic with Naomi,umasakit daw kasi yung ulo nya a nag volunteer akong alalayan sya…
Sa clinic..
“wala pa yung nurse,sige higa ka muna dyan,hanapin ko lang yung nurse”-me
“thanks”
Umalis na ako para hanapin yung nurse..
*hanap*
*hanap*
*hanap*
Wala!!! Asar!!nasan na ba kasi yung nurse nay un??ako na nga lang ang gagamot dun kay Naomi,pag yun ay na overdose or whatoever bahala sila!!
Bumalik ako ng clinic
“sige pahinga ka muna”
Lechugas na nurse toh!!!nandito na pala!!
“oh,hi annica,anung ginagawa mo ditto?”
“babantayan ko po kasi si Naomi”
“ok na sya,rest na lang ang kailangan nya”
“kahit na!”
Tapos dire-direcho ako sa loob….ayoko pang bumalik sa classroom noh!!mahina yung aircon dun..dito malakas..
Umupo muna ako sa may sofa dun sa may paanan ni Naomi at nag basa muna ako ng magazine..
*basa*
*basa*
*basa*
“grabe!!”
Huh?anu yun?
Napatingin ako kay Naomi
“di ako yun”-naomi
“girls!!tahimik may nag papahinga pa!!”
“sorry po!!”
Ah..may ibang nilalang pa pala dito….
*basa*
*basa*
“ui,may nakita ako!!”
Nag bubulungan naman sila ngayon..
“ano yun?”
“si Adrian and Monique”
“ako din naman”
Adrian na naman,sinong Adrian ba kasi yun??sasaksakin ko talaga yun!!
Sino sya para gamitin ang name ni Adrian??!!
“I heard binigyan daw ni Adrian si monique ng chocolates and stuff toy ang laki pa nga daw eh”
“talaga??swerte naman ni Monique”
“swerte din naman si Adrian sa kanya ehh..ganda kaya ni Monique”
*sigh*chismis again…lagi na lang
“are you ok?”-naomi
“ahh..ha?bakit?”-me
“baka kasi naiinis ka na,puro na lang kasi chismis yung naririnig mo”
“ok lang,im sure di si adrian yun”
“who knows?”
. . . . . . .
. . . . . . .
. . . . . . .
Anong “who knows” ka dyan??iwan kaya kita?leshe!!!akala ko pa naman worried..
After 30 mins. Bumalik na kami sa classroom,tinanung ako ng teacher kung bakit di agad ako bumalik sa class,sabi ko si Naomi ang may kasalanan,ayaw nya akong paalisin,
Wait lang,wala ata si Adrian??
hmmm..may practice siguro
Maya-maya nag uwian na din,nung nasa may ground floor na ako , nakasalubong ko si Andrea,Nginitian ko sya pero tinaasan nyo ako ng kilay…..
Masunog sana yang kilay nya!!
“rivera!!!!”-andrea
Lumingon ako sa kanya..
“bakit?”<nag fake smile na lang ako>
Lumapit sya sakin
Hanubayan!!!!feeling ko sasabunutan ako nito anytime
“di ka daw maihahatid ni Adrian”
Walang pagbabago yung expression ng mukha nya..
“ah..ganun ba..sige thanks na lang”
Bigla syang ngumiti…yung ngiting nakakaloko
“kawawa ka naman…wala na kayong sparks”
She said sarcastically…tas kumalikod na sya…
Eh kung kuryentehin kaya kita ng mag karoon ng sparks??
Uuwi na lang ako…nai-stress lang ako sa kanya…
nung nasa bahay na ako,sinibukan kong i-text si Adrian pero di sya nag rereply,pati sa calls di sya nasagot…na bo-bother na tuloy ako..
Itutulog ko na lang to…
~FASTFORWARD~
Umaga na!!!bilis kong matulog noh!!supergirl po kasi ako
Ok,so I did my morning rituals..<yeah parang 1st chapter lang ang dating eh>
“ma!!..alis nap o ako!!”
“cge”
So kung napansin nyo,im not sad,bakit?kasi may tiwala ako kay Adrian…di dapat ako mag paapekto sa mga sinasabi ng mga chismosa dyan at ni evil andrea..
So..i opened the door..
Excited ako kasi makikita ko sa Adrian…kaya lang..
Bigla akong nalungkot,and kinabahan…
He’s not there…
He’s not there leaning at our gate and waiting for me…
Parang gusto ko tuloy bumalik sa loob…
Ahh..hindi,papasok ako,baka naman may reason sya diba??
Diba??
So pumasok na ako..nung malapit na ako sa school,nakita ko si Adrian..sa opposite direction..
Adrian / School / Me
Ba’t dun sya galling?
may kausap sya phone..
ngiting-ngiti pa while talking…
tssk..aray ha!!
Yumuko na lang ako…
tapos tumingin ulit ako ng straight…nakita ko sya nakatingin sakin..nasa tapat sya ng school gate..hmmm,I guess he’s waiting for me..
Binilisan ko yung lakad ko…
“hi!!”-adrian
“hi!!goodmorning”-me
“sorry di kita nasundo ahh”-adrian
“ok lang”-me
Then we started walking papunta sa loob ng school,direcho yung tingin nya habang nag lalakad..
Parang may iba akong nararamdaman……
Parang….
Iba na sya…
Bakit ganun??
Kasi naman ehh…
Ba’t parang ang layo ng distance naming masyado??
Dati kahit di ako magtanung sinasabi nya sakin yung mga things na dapat kong malaman pag ganto yung situation…
May something talaga….
Kainis naman ohh..
Ayoko ng ganito!!!
