Χερετάω την Καλυψώ ακούγοντας τον χτύπο του κουδουνιού&κατευθύνομαι προς την τάξη.Σπρώχνονται όλοι σαν τα πρόβατα για να μπουν μέσα αλλα τελικά τα καταφέρνουν.Να δούμε και φέτος..ποιος θα κάτσει μαζί μου;
Το σύρσιμο και ο θόρυβος της καρέκλας με ξυπνάνε απο τις σκέψεις μου.Γυρνάω το κεφάλι μου και τι να δω; ΤΙ ΝΑ ΔΩ;
-Σ-στρατή; (αυτο το τράυλισμα δεν βοηθάει καθόλου)
-τι λέει;
-Ο-όλα κ-καλά εσυ;
-Κομπλέ.
(Εδω και 1,5 χρόνο η μόνη μας συζήτηση αυτή είναι..ε βέβαια,αφού έχει για γκόμενα αυτή την βδέλλα την Χριστίνα..επικεντρώνεται μόνο σε αυτήν.)
Μπένει ο δάσκαλος μέσ'την τάξη και ξαναχάνομαι στις σκέψεις μου..παρατηρώ τις φλέβες που πετάγονται από τα χέρια του..τα καταπράσινα μάτια του και τα ίσια του ξανθά μαλλιά,το κρικάκι στην μύτη..Πόσο πιο όμορφος μπορεί να γίνει;Μου λέτε;..
...
Έρχεται η στιγμή που πρέπει να σχολάσουμε(ευτυχώς) βγαίνω απο την πόρτα της τάξης και τρέχω προς την Καλυψώ..μα τόσο ατσούμπαλη που είμαι και βέβαια θα πέσω πάνω σε κάποιον..Σηκώνομαι να δω ποιός είναι.
-ΙΑΣΟΝΑ;
-επ,Περσάκι.
-Χάσου Hλίθιε.
-μικρούλα,δεν θα μου μιλάς εμένα έτσι.
-Ε-εντάξει
Μα καλά,ποιος νομίζει οτι είναι;
Stand By:)💄.
