İSTANBUL

3. BÖLÜM-DUYDUN MU BENİ MİRAY?

Odaya teyzam girmişti. Biz bu kargaşanın içinde teyzemi unutmuştuk.Ben şaşkınlıkla  teyzemin yanına gidip ona sarılmıştım. Teyzemi gördükçe annem aklıma geliyordu. Birbirlerine çok benziyorlardı.  Kaşları, gözleri, burnu, kulakları, saçları hatta kokusu... Her şeyi onu andırıyordu. Bu hem benim canımı yakıyor hem mutlu ediyordu.

Bu sırada teyzem beni sıkı skı sıktığım kollarından ayırıp öpücüklere boğmuştu. Daha sonra çocuğun yanına geçip şikayet etmemesini rica etti.  Çocuk bana bakıp aramızda hallettiğimizi söyledi. Tyzem bana soru soran gözlerle bakınca bende olumlu anlamda başımı salladım. Teyzemin içi rahatlamıştı. Oğlunu kaybetmekten çok korkmuştu. Bense hiç tanımadığım birine bakmak zorunda kalmıştım.

Bu sırada teyzem odadan çıkıp doktorun yanına gitmişti. Simay'da teyzemi takip ediyordu. Ben çocukla odada yalnız kalmıştım. Bu sırada sürtük iç sesim mantığımla kavga ediyordu. Çok ses çıkarıyorlar. Acaba çocuk duyar mı? Ne saçmalıyorum ben yaa! Beni hastaneye yatırın, sanırım kafayı yedim.

"Benim adım SARP. Bakacağın kişinin adını öğrenmek istersin diye söyledim." diyip piç bir gülüş attı. SARP? Güzel, değişik ve çekici...

 "Bende MİRAY. Bakıcının ismini öğrenmek  istersin diye söyledim" onu taklit ederek. Yine piçce gülümsedi. O sırada odaya Eray girdi ve Sarp'ın bugün taburcu olabileceğini bir ay kolundaki alçının iki ayda boynundaki alçının kalacağını söyledi. İKİ AY MI? Bu kendini beğenmişle. Ölsem daha iyi. Ama napacaksın başa gelen çekilir.

*********

Arabadaydık. Çocuk yanımda pis pis sırıtıyor. Bahsettiği eve gelmiştik. Arabadan indi ve pencereden bana "Yarın görüşürüz, Dadıcığım"dedi. Dadıcığım ne abi yaa? Belli ki  çok film izlemiş.

Arabadaki herkes bana bakıyordu. Ne var ya? 

"Eve gidince açıklarım" deyip geçiştirdim.  Eray, akıllanmamış olucak ki hızla kullanmaya devam ediyordu.Evin önüne geldiğimizde biz arabadan inmiş Eray'sa arabayı garaja götürmüştür. Teyzem evin kapısını açmış Simay, ben ve Eray sırayla içeri girdik. Herkes  açıklama yapmam için bana bakıyordu. Ben de onları çocuğun şikayet etmemesi için ona iyileşene kadar bakıcağıma söz verdiğimi söyledim. Teyzem önce itiraz edecek gibi oldu sonra da benim gibi kabul etmek zorunda kaldı.

*********

Herkes odasına çekilmişti. Ben de odamdaki duşa girmiş olanları düşünüyordum.

Kapının çalmasıyla irkildim. Gelen tabii ki Simay'dı.Yine ne isticek acaba? Çok merak  ettim.Biraz bekle deyip hemen üstümü giyindim. Simay hemen odama damladı. Konuşmaya başladık. Daha doğrusu sadece o konuşuyordu. Neymiş çocuk çok yakışıklıymış. Sevgilisi olmasa asılırmış. Ama zaten sevgilisinden ayrılcaklarmış. Araları soğumuş.

Bir dakika bir dakika. Biraz önce sevgilimi dedi ben mi yalnış duydum. Yok yok Eray'ın başından dertler hiç eksik olmuyor. Şimdi de kardeş katili olacak.

Kapının tıklatılmasıyla Eray'ın odaya girmesi bir oldu. İnşallah duymamıştır. "İnş. canım yaa." dedi iç sesim. Allah'ım sen bana sabır ver Ya Rabbim.Başımda hiç dert yokmuş gibi bir de iç sesimle uğraşıyorum.

Eray'ın gözlerinden alevler püskürüyor. Kesin duydu kesin. Eray'ın hışımla üzerime doğru  geldiğini görünce korkmadım değil yani. Ben geri geri gitmeye başladım. Benim suçun ne yaa?

"O kendini beğenmişin evine gitmiceksin. Şikayet ederse etsin. Sikerim onun şikayetini. Ona yanaşmıcaksın. Duydun mu beni MİRAY?" diye bağırdı. 

Eğer şimdi Eray'ın dediğini yaparsam çocuk Eray'ı şikayet edecek. Eğer yapmazsam Eray beni öldürür.Ahh Eray Ahh.

Napcam ben şimdi???