Μπλεγμένη με τους αλήτες

Κεφάλαιο 5

Όπως γυρνούσα για το σπίτι μου πέρασα έξω από μια παλιά πολυκατοικια απο κατω ήταν κάτι παιδιά με κατι μηχανάκια αλλά δεν βλέπω καλά  μέχρι εκεί δεν έδωσα σημασία και πέρασα χωρίς όμως να κοιτάξω κάποια στιγμή άκουσα το όνομα μου και γύρισα πίσω να  δω ποιος είναι και τότε τους είδα απο την μία χάρηκα τόσο πολύ αλλά από την άλλη κάτι με κρατούσε να μην πάω αλλά πήρα τότε τους χαιρέτησα  και αρχησαμενα μιλαμε κάποια στιγμή ο Τζο με ρώτησε
-Πότε θα βγουμε; εγώ δεν τον πήρα στα σοβαρά και του είπα
-Το πότε σε καλύπτει ως ημερομηνία η θέλεις να βρούμε κάποια άλλη;του απάντησα με μια δόση ειρωνείας.
Όχι δεν με καλύπτει μου είπε και εκεινος ειρωνικά.
Δεν του απάντησα και άλλαξα θέμα στην συζήτηση αφού είχε πέρασει αρκετή ώρα ο τζο τους έδιωξε όλους και ήρθε και καθησε δίπλα μου με πλησίασε αρκετά και ύστερα με φίλησε εγω τραβήχτηκα αλλά με έπιασε και με κόλλησε πανω του.
-Νομίζεις ότι πριν αστειευομουν πριν;
-Πότε πριν;
-Τότε που σου είπα να βγούμε
-Ναι ετσι νομίζα. λάθος;
-Μεγάλο
Εκείνη την στιγμή με πηρε η μανα μου τηλέφωνο και μου είπε να παω σπίτι πριν νυχτώσει.
-Τζο....Πρέπει να φύγω του είπα.
-Εντάξει αυτό είναι το κινητό μου περιμένω τηλέφωνο. είπε και μου το έγραψε στο δικό  μου τηλέφωνο τον αριθμό του. Και έφυγε...

Εππ τι μου κάνετε; σας αρέσετο κεφάλαιο; ελπίζω ναι.
Vote and follow me please💘