The Unfortunate.

One: 0010

You're lucky if your memory remains.

 - Therapy, All time low

------

Where the hell am I?!

Bahagya kong ginalaw ang mga kamay ko pero nakatali ito. I open my eyes just to feel a rough cloth around my eyes. I am being blindfolded?

"Gisng na siya!" Sigaw ng isang tao. Hindi pamilyar sa akin ang boses niya.

I can sense that everyone in this room become so tense and in panic. I can hear thumping and running.

"Where's the syringe?! C'mon, we have to work this out!"

Syringe?? Para saan?

Agad akong ginapangan ng kaba. Umingay ang paligid. Agad kong ginalaw ang buo kong katawan para malaman kung kumpleto pa ito. But I can't move!

"Get Mr. Hill, tell him that another Puppet had just woke up!"

"Yes, Prof. Lee."

Hindi ko alam kung ako ba ang tinutukoy na Puppet o kung ano man ang tawag dun, pero ito lang ang alam ko.

NAKATAKIP ANG MATA KO.

NAKAGAPOS ANG KAMAY AT PAA KO FOR GODSAKE!!!

Then there's a loud bang from the entrance. An awkward silence filled the room. The thumping and running stopped.

Anong nangyayari?? Halos manginig ang kalamnan ko sa tensiyon na namayani sa loob. Andaming tanong na naglalaro sa aking isip. Why am I here and why am I blindfolded?!

1

2

3

4

5

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAH!"

I tried to shout pero walang lumalabas na ingay sa bibig ko. Oh my God! Naiiyak na ako. Anong nangyayari sa kin?!

Ginapangan ako ng matinding takot.I may be blindfolded but I can feel that there's someone staring intensively at my helpless body, Probably enjoying my misery.

Uh.

Uh.

Sh-it sandli.

I open my mouth. I need air! I can't breathe!

Oh God!

"The patient can't breathe!"

Something is being put in my mouth. Oxygen? Tube? What the heck is this?! Huminga ako nang malalim. Sa wakas, my breathing became even.

Takot na takot ako na maski ang pagtulo ng luha ko ay di ko na namalayan. Natatakot ako sa mga taong nakatayo malapit sa kin. Natatakot ako sa mga pwedeng mangyari.

I tried to think kung ano ang nangyari bago ako mapunta dito.

Mas lalo akong nanlumo nang wala ni isang mahagilap na pangayayari sa utak ko. Bagkus, sumasakit ito lalo.

Someone made a footstep closer to me. I'm closed to insanity! I shouted at the top of my lungs. But no avail. Walang boses o salita na lumalabas sa bibig ko.

Napabalikwas ako. I felt pain in my shoulder. Ano yung tinusok sa akin?!

My head!

My head hurts!

H-HELP!

Gusto kong sumigaw pero di ko magawa.

"Feisty, Isn't she?"