Welcome to Neverland.

90 4 3
                                    

Het was donker. Het enige wat ik kon zien was een schim of een schaduw? Ik volgde de schaduw met mijn ogen totdat het mijn blikveld verliet, op mijn gevoel liep ik verder het pad af. Plotseling greep iets me bij mijn arm en trok me mee. Ik probeerde me te verzetten, maar voor ik het wist vloog ik de duisternis in naar een geheel nieuwe wereld waar misschien ik en de schim het bestaan vanaf wisten......

De wind raasde langs mijn lichaam, ik probeerde te kijken naar de schim, het was een mens, dat kon niet anders maar er was iets vreemds er klopte iets niet. Hoe kon deze persoon vliegen en waarom nam hij mij mee?
Ik probeerde niet ik paniek te raken bij alle vreselijke antwoorden die door mijn hoofd rondspookten. Rustig ademhalen zei ik tegen mezelf 'er is niks aan de hand je zweeft alleen maar door de lucht met een onbekend persoon (als het immers een persoon was), die je stevig in zijn hand klemt. Tja, dat is lekker geruststellend. Hoe lang zouden we nog blijven zweven? Plots zag ik een eiland, maar niet zomaar een. Het was enorm, er stonden bomen waar ik het bestaan niet eens vanaf wist en er was geen enkel weiland te bekennen vanaf deze hoogte. Opeens hoorde ik mijn naam uit de mond van de schim komen. Ook sprak de schim 3 woorden uit voordat ik tepletter stortte:'Welkom in Neverland'

My road to Neverland (Nederlands)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu