My road to Neverland (Nederlands)

You are special..

'pas op met wat je zegt, liefje.' Toen verdween hij in het niets....

Mijn handen trilden van woede. Hoe was hij zomaar verdwenen? Het leek wel op magie? 'Rustig Lea' dacht ik bij mezelf ik heb gewoon te weinig gegeten, daardoor ga je raar denken. Magie bestaat immers alleen in sprookjes.

'Heey heb ik iets gemist?' vroeg Hook die eindelijk wakker was. 'Pan was hier.' zei ik zo rustig mogelijk. 'Wat? Had me dan wakker gemaakt!'zei Hook geïrriteerd. 'Hij wilde dat ik hem zou helpen om een dodelijke ziekte te verhelpen.' 'pff dodelijke ziekte? Hij wil gewoon niet oud worden, hij wil ontsterfelijk worden, en onoverwinnelijk. En daar heeft hij jou voor nodig.' 'Waarom wil jij mij eigenlijk helpen zonder dat je me echt goed kent?'vroeg ik. Ik zag Hook twijfelen of hij de waarheid zou zeggen. 'Omdat jij speciaal bent.'zei Hook serieus. 'HAHAHA tuurlijk. Waarom?' 'Omdat jij de dochter bent van.... Repelsteeltje, een van de machtigste tovenaars.' 'Dat slaat nergens op.' zei ik vol ongeloof. 'Luister Lea je moet me geloven. Repelsteeltje is jouw vader en je loopt gevaar. Jij hebt namelijk een belangrijke gave die ons allemaal kan redden.' 'Maar als het waar is wat je zegt, wie is mijn moeder dan?' Hook zuchtte alsof hij ergens spijt van had. 'Kom op zeg het ik moet het weten! Anders ga ik hier niemand helpen.' zei ik woedend. 'Repelsteeltje heeft haar hard fijngeknepen tot zand voor mijn ogen.....'