My road to Neverland (Nederlands)

Stay with me

Om jong te blijven....

"Kunnen we hem niet tegenhouden?" Vroeg ik. "Je kunt hem alleen tegenhouden door hem te doden." Zei Hook.

"Laten we de taken verdelen"zei ik. "Ik ga hout halen, dan kun jij alvast eten zoeken." "Weet je zeker dat je alleen het bos in wil? Pan is immers opzoek naar je." "Ik red het heus wel alleen ,ik ben geen dom klein meisje" Ik kreeg een kapmes van Hook ,en ging op pad. Bij elke boom moest is denken aan wat Hook had verteld. Zal hij echt de waarheid spreken? Zoiets verzin je toch niet zomaar? Ik besloot maar om wat droge takken van de grond te rapen inplaats van een boom te hakken. Stel je voor dat hij wel de waarheid sprak.

Toen ik terug bij de plaats was waar Hook en ik hadden afgesproken, was het al bijna donker. "Nou dat duurde lang" zei Hook. "Nouja ik leef nog dus alles is prima."zei ik. Langzamerhand werd het telkens donkerder, de zon en de strakblauwe lucht maakten plaats voor een heldere sterrenhemel. 'zal ik eerst de wacht houden?' vroeg Hook. 'Voor als Pan me komt halen?'
'Ja, we moeten het zekere voor het onzekere nemen. Als hij jou vindt heeft dat ook consequenties voor mij.'
Ik zag aan zijn gezicht dat het belangrijk voor hem was, dus ik vroeg maar niet verder. 'Oke maak me maar wakker als ik de wacht moet houden.'

Voor mijn gevoel tuurde ik uren naar de sterrenhemel voordat ik dan ook maar een oog dichtdeed. Ik dacht aan hoe mijn ouders nu met zijn tweeën voor de televisie op de bank zaten, en hoe mijn klasgenoten op school zaten, terwijl ik hier was. Zou iemand mij missen als ik hier nooit meer vandaan zou komen? Zou iemand mij geloven?