Bu ilk yazıda biraz amacımı ve konuyu açmak istiyorum.
Kimileri vardır kendini beğenmiş, yalnız olarak tanımlanan ya da tanıyanların o farklı düşünüyor dediği.Bu kitapta bu insanların düşüncelerini anlatacağım.Güneşe susayan zambak ismini verdim ilk bölüme çünkü "zambaklar en ıssız yerlerde açar" .Karanlıkta büyüyenlerin hikayesi bu.Sokaktan geçen herhangi biri olabilmenin nasıl bir duygu olduğunu merak edenlerin, Duman'ın konser kaydında arkadan şarkıya yanlış eşlik eden kıza sevgi duyup insanların büyük çoğunluğundan nefret edenlerin, acının özgürleşmenin ilk aşaması olduğunu düşünenlerin, hatalarını silmeyen karalayan, gitmeyen fakat kalamayan ,Şebnem Ferah'ın da dediği gibi bir kısrak gibi dünyaya gelen özgürlüğüne düşkün sevgi ütopyasına tapan kötümser çocukların hikayesi.Velhasıl kelam anlatacaklarım çok fazla.Düşününce her şey büyür zihninizde dostlarım.Eğer düşünmeyi sevmiyorsanız bu düşündürücü metin sizde kanser gibi yayılabilir geri tuşuna basıp hiç bulaşmamanızı öneririm.Ancak düşünmek sizin için bir ışıksa susadığınız güneşi bu satırlarda bulacaksınız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşünce çukuru
Non-FictionBu kitap ruhun orgazmıyla üstüne sifon çekilen düşüncelerin düştüğü foseptik çukurudur.
