Ang Babaeng MAN HATER (Editing)

CHAPTER 21: my everything

[Tanya's POV]

Palakad lakad ako dito sa tapat ng aking locker ewan ko ba pero bakit di ako mapakali..

"Oy! gurl nababaliw kananaman!"
bungad ni andrea habang may kinukuha sa locker niya

"Birthday ba talaga ni clifford sa 14? sabihin mo totoo ba yun!?"
Sabi ko sakanya habang niyuyugyog sya

"Oo nga ayaw mong maniwala ah"
tugon niya habang nakanguso
hayss...

" Ano bang pwedeng ibigay sakanya?! sabihin mo andrea pleasee!"
pagmamakaawa ko sakanya

"Letter,chocolates ganun"
napairap nalang ako at umupo na muna sa isang upuan

kinuha ko na ang bag ko at libro ko tska tumayo

"Tara na nga malalate pa tayo sa class natin eh"
sabi ni andrea at nag umpisa na kaming mag lakad..

*
*
*
"Kita nalang tayo mamaya"
pagpapaalam ni andrea tumango nalang ako at pumasok na sa room

"Tanya"
sambit ni stephen nang makaupo na ako sa upuan kaya agad akong napatingin sakanya

"Ano?"

"Birthday ni clifford anong gagawin mo? wala kabang ibibigay sakanya?"
tanong niya kaya agad na kumunot ang noo ko sakanyang sinabi at nag iwas ng tingin
di ko nalang siya pinansin dahil baka pagalitan kaming dalawa ni prof.

*
*
*
*
*
umalia na yung prof. sa classroom namin kaya agad kong kinuha ang bag ko at umalis na agad

"Teka tanya!"
sigaw ni stephen at hinarap ako

"Ano ba yun?"
naiinis kong sagot sakanya

"Bakit ba hindi kayo nag papansinan?"
tanong niya hindi ko siya pinansin at dirediretso lang sa paglalakad

"Tanya! kinakausap pa kita!"
sigaw ni stephen dumiretso ako sa aking locker at nilagay ang libro ko dun..

Sinara ko ang locker ko at may naaninag akong lalaking nasa gilid ko..

Clifford

Di ko siya tinitignan ni isa saamin ay walang kumikibo..

"Cli-cliffor--"

umalis agad si cliffirord at nag umpisang lumakad..
biglang tumulo ang luha sa mga mata ko ang hirap pala talaga layuan ang lalaking nakasanayan mo ng kasama araw araw..

napaupo ako sa isang bench at tumingin sa kawalan..
Napayuko nalang ako at suminghap..
Kahit anong layo ang gawin ko napapansin ko parin talaga siya

sa kakaiyak ko naramdaman kong nanlalabo na ang mga paningin ko..
hinayaan kong umiyak ng umiyak at alam kong basang basa narin ako ng ulan..
wala akong pake kahit basa na ako gusto kong mapag isa
Si tanya ubod ng manhid
si tanya na ubod ng kahinaan
at si tanya na ubod ng katangahan..

"Shit! tanya! basa kana!"
agad akong tumingin sa nagsalita at nakita ko si andrea na papalapit saakin

"hawakan mo na yang payong! jusko tanya! ano ba?! magkakasakit ka niyan eh!"
sigaw ni andrea kaya hinwaman ko na ang payong at tumayo na...

"Ano bang ginagawa mo dun? gusto mo bang makidlatan! hay nako tanya!"
sigaw ni andrea habang nag lalakad kami..

"Gusto ko lang mapag isa"
agad na sagot ko

"Mapag isa?! sa ulan?! pwede naman sa cafeteria kanalang tumambay at hindi sa ulan! gusto mo ba talagang masunog ang balat mo doon ?!"
Sigaw ni andrea
sinermonan nanaman ako nitong babaeng toh...

"Hayss ihahatid na nga lang kita sakay kana sa kotse"
sabi ni andrea kaya agad akong sumakay..

*
*
*
*
*
[Clifford's POV]

pinagmamasdan ko si tanya na umiiyak gusto ko siyang lapitan pero may pumipigil talaga saakin na gawin iyon..
ayaw na ayaw ko siyang nakikitang umiiyak

Naramdaman kong bumagsak ang malalakas na ulan kaya agad kong kinuha ang aking payong at nakita kong rin umaalis si tanya sa kanyang puwesto

lalapitan ko na sana sya kaso naunahan na ako ni andrea...
sana lahat ng toh ay bangungot lang sana lahat nang toh ay hindi totoo

Pinagmamasdan ko sila sumakay sa kotse kaya sumakay narin ako sa aking kotse at sinundan sila..

bawat araw ay lagi kong pinagmamasdan si tanya kahit nasa malayo sya,lagi akong nakbantay, nakamasid sakanya..

*
*
*

Huminto ang kotse ni andrea sa tapat ng bahay nila tanya kaya napahinto rin ang kotse ko sa malayo..

kitang kita si tanya na namamaga ang mata niya at si jacob naman na punong puno nang pag alala sakanya..

the moment i met her my life CHANGE
everything i SAW, everything i HEARD,everything i FELT all the scenery around me started to take on COLOUR

*
*
*
*
She's my everything

She makes me smile even when i'm sad

she makes me falling inlove with her again just with her simple smile

AND she's the girl who i want to be with