SILVIA

Mitolojide bir olaya göre, Zeus'un karısı Hera, Herkül'ün çıldırmasına sebep olmuş ve Herkül, üç oğlu ile, karısı Megara'yı öldürmüştür. Fakat bu olayın bilinmeyen bir yüzü vardır:

Herkül'ün oğullarından birinin ruhu, ölüler diyarından kurtulup ölümlüler diyarındaki bir bebeğin ruhuna karışmış. Hera bunu öğrendiğinde öfkeden deliye dönmüş ve o ruhu ait olduğu yere, yeraltına, geri götürmek
istemiş. Bunun için, bir büyü yaptırmış:

Bu büyü aslında, bir lanetmiş.

Hera öldükten sonra ruhu, yunan dilinde yazılmış, bu olaylar hakkında bilginin bulunduğu bir 'parşömen' misali, özel, hayvan derisinden yapılma kağıda hapsedilmiş. Daha sonra, iyilik perilerinden biri olan ve diğer bir yandan Zeus ile Eurynome'nin üç kızından biri olduğuna inanılan Euphrosyne (Sevinç), büyücü tarafından kandırılmış ve kağıdı, yeryüzüne indirmek üzere yola çıkmış.

Ama her şey umulduğu gibi gitmemiş.

Euphrosyne, yaptığı yolculuk esnasında bu büyülü kağıdı düşürmüş ve kağıt, gökyüzünden yeryüzüne doğru süzülüp bir cadının eline geçmiş.

O sıralarda Luna Krallığı'nda Kral Marc ile Kraliçe Ellise'nin tek varisi doğmuş. Varis, bir prensesmiş; çok güzel bir prenses.

Dünya'nın dört bir yanından Kraliyet mensupları, Dükler, Lordlar ve tüm herkes yeni doğmuş varisi görmeye gelmiş; cadı da öyle...

Cadı, prensese bir büyü yapmış ve o büyülü kağıdı da prensesin işlemeli yatağında bir yere gizlemiş. O gün, cadının yaptığı büyünün aslında bir lanet olduğundan kimsenin haberi yokmuş.

Benim de yoktu. Halbuki, o olayın birinci dereceden tanığıydım ben. Ben kim miyim?

Ben, mitolojik tanrı ve tanrıçalarla, periler ve koruyucularla bağ kurabilen; daha bebekken, lanetlenerek ölümün acımasız, kamçılanmış, yaralar içinde olan kucağına atılmış; Luna Krallığı'nın tek varisi, Kraliçe Ellise ve Kral Marc'ın kızıyım.

Ben, Prenses Agalaia.

Çift ruhlu, çift kalpli ve çift kişilikli.

Diğer bir değişle Silvia.

Çift ruhun hapsolduğu bu bedende, kurtarılmayı bekliyorum...