Revenge (Voltooid)

Hoofdstuk 6

"Wat? Nee, dat kan niet. Mason.." Stotter ik.

Hij kan niet mee. Dan kan ik nooit doen wat ik wil. Dan kan ik nooit verder met mijn leven.

"Voor één nacht." Lacht hij vanaf de andere kant van de lijn. God zijn dank.

"Maar ik ga op kamers, dat weet je toch?"

"Ja, daar is toch een bed?" Reageert hij.

"Mason.." Zucht ik.

"Isabella.." Doet hij me na.

"Het kan niet."

"Het kan wel."

"Ik zit met iemand op de kamer."

"Alsof die nooit een logé heeft." Gaat hij tegen me in.

"Doe nou niet zo eigenwijs en blijf thuis."

"Doe jij nou maar niet eigenwijs en laat me meegaan." Plaagt hij me.

Het heeft waarschijnlijk toch geen zin om tegen in te gaan, dus ik geef toe. Één nacht. En er gaat niks gebeuren. Bij deze belooft.

"Ik wacht bij de Rozentuin." Zucht ik en hint de chauffeur rechtsaf te gaan.

"Kom eraan." Ik kan z'n enthousiasme hier nog ruiken, wat me laat glimlachen. Laten we niet vergeten dat we al zolang vrienden zijn.

**
Na een half uur is hij er eindelijk ook, nog anderhalf uur voor het vliegtuig gaat, moet ik redden. Ik leg mijn spullen in Masons auto, betaal de taxi voor het stuk dat hij me gereden heeft en stap bij Mason in.

In het vliegtuig val ik de 4 uren in slaap en wordt wakker als we landen.

We worden door een taxi naar het studentenhuis gereden. Daar aangekomen haal ik mijn sleutels bij de receptie terwijl Mason de taxi betaalt en met mijn koffers naar binnen loopt.

"Ga maar alvast." Zegt hij als ik hem wil helpen met zijn koffers. Ik ga er niet op in en pak alleen mijn tas.

Ik steek de sleutels in het slot en duw het met mijn voet open. Ik moet eerst door een klein halletje lopen voor ik bij de ruimte met twee bedden aankom. De ruimte met een jongen op het ene bed. Een jongen met bruin haar en bruine ogen. Hij ligt op zijn rug met zijn benen gekruist en armen onder zijn hoofd, waardoor je zijn armspieren maar al te goed ziet.

"Ik dacht dat ik een kamer had met een meisje?" Vraag ik ongemakkelijk en de jongen richt zijn blik op mij. Fuck.

"Ja." Antwoord hij en kijkt weer naar de tv aan de muur tegenover hem. Ik kijk hem verward aan, hij kijkt mij lachend aan als ik er niet op reageer.

Wat is dit voor vage gast? Waar is mijn kamergenoot?

"Liv is in de badkamer." Beantwoord hij mijn gedachte en focust zich weer op de tv.

"Tegen wie de fuck praat je?" Klinkt er achter een deur naast me. Ik kijk toe hoe er een prachtig meisje uit komt lopen.

"Isabella?" Vraagt ze met een lach als ze mij opmerkt.

"Bella." Zeg ik zo vriendelijk mogelijk.

"Bella." Verbetert ze zich. "Olivia, Liv, wat jij wilt." Stelt ze zich voor en knuffelt me. Niet wetend wat te doen, knuffel ik haar terug. De jongen op het bed lijkt het te zien en rolt zijn ogen. Een klootzak?

"David, stel je voor." Beveelt ze hem, alsof ze zijn moeder is. Maar ik gok zijn vriendin.

"Hoi." Antwoord hij verveeld. Olivia, Liv, rolt haar ogen en lacht naar me.