Rean gaat zenuwachtig naast me zitten. 'Bij het begin neem ik aan.' Antwoord ik op zijn vraag. Ook al was het niet als vraag bedoeld antwoorden ik toch. 'Ja.. Nou ja 5 jaar geleden bij mijn oude huis op een donkere avond moest ik een pakketje ophalen van mijn vader.'
*Flashback*
'He zoon kun jij voor mij bij de Kopperd's een pakketje ophalen?' Vroeg mijn vader van af de bank. 'Nu nog? Het is zo laat.' Zij ik terug. 'Ja het is belangrijk en ik heb het echt nodig.' 'Is goed.' Zuchtte ik en liep naar de hal om mijn schoenen en jas aan te doen. 'Tot zo!' Riep ik door het huis naar niemand in het bijzonder. 'Zie je zo.' Kreeg ik terug van mijn vader. Ik opende de deur en stapte naar buiten. Het was erg koud aangezien het midden december was en er al een dikke laag sneeuw lag. Ik liep met een aardige pas door naar het huis van de Familie Kopperd's. Ik had dus helemaal geen zin om dat pakketje op te halen en al helemaal niet om rond tijd. Het was donker buiten en er liep geen hond. Ik liep een donker steegje in om de weg wat af te snijden zodat ik sneller bij de bestemming aan zou komen. Achter me hoorde ik wat geritsel ik draaide me snel om maar ik zag niemand. Snel liep ik door maar het geritsel achtervolgde me. Deze keer horde ik iets omvallen en draaide me met een ruk om, er stond iemand een zwarte vage schim. Hij of zij stond recht voor me maar door het felle licht aan de andere kant van de poort kon ik niet zien wie het was. Met een kille stem zij het mij dat ik niet bang moest zijn. 'Ww.. wie ben jij en ww.. wat wil je van me?' Vroeg ik met een trillende stem. Ik kreeg geen antwoord en dus besloot ik om me omtedraaien en zo snel mogelijk weg te rennen maar de schim was sneller en pakte me bij mijn schouders. ik schreeuwde van angst. Ik probeerde me los te rukken maar het lukte niet hoe hard ik het ook probeerde. Plots voelde ik een scherpe pijn in mijn nek. De persoon beet me. Ik geelde, ik schreeuwde maar het leek als of niemand me hoorde. Alles ging zo snel en toen zag ik ineens zwart voor mijn ogen en alles wat daarna gebeurde weet ik niet meer. Ik herinnerde me nog dat ik op de grond wakker werd en zo snel mogelijk naar huis was gerend. Mijn ouders vroegen me waar ik het pakketje gelaten had en ik vertelde ze dat ze niet thuis waren. Ik durfde het ze niet te vertellen, bang dat ze me niet zouden geloven, bang dat ze me uit zouden lachen of dat ze dachten dat ik alles verzonnen had zodat ik niet bij de Kopperd's aan hoefde te bellen. Wat ik inderdaad niet fijn vond. Het was een aparte familie. Ze waren altijd afstandelijk naar iedereen om hun heen, ze vertelde nooit wat over hun familie of over dingen die ze gedaan hadden. Die avond heb ik alleen maar op mijn kamer gezeten met de deur op slot. Ik wilde rust zodat ik kon nadenken en verwerken wat er allemaal gebeurd was in die korte tijd.
*Terug naar nu*
'Woow.' Is alles wat ik te zeggen heb. Ik weet gewoon echt niet wat ik hier op moet antwoorden, ik ben gewoon helemaal sprakeloos. 'Tess ik snap het als je naar huis wild en ik snap het ook als je me nooit meer wild zien. Ik bedoel wie wild er nou met een vampier omgaan?' verteld hij me terwijl ik naar beneden kijk. 'Ik wil graag naar huis.' Vertel ik hem als ik opsta. Ik ben zo verward ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. De laatste maand is alles ineens verandert. Mijn vrienden zijn vampier jagers en nu is een van mijn beste vrienden een vampier. Wacht eens even. Dat betekend dat ik niet met Rean om kan gaan! Of Rean moet zo goed verbergen dat hij een vampier is dat het de jongens niet opvalt. Ik hoop maar dat dat zou werken want ook al ken ik Rean net pas hij betekend al veel voor me. Als vrienden dan! Onder weg naar huis is het stil niemand zegt iets. Thuis aangekomen loop ik naar de voordeur en sluit hem meteen achter me. Snel doe ik mijn jas en schoenen uit en loop daarna naar mijn kamer om me vervolgens klaar te maken voor mijn bed. Onrustig val ik in slaap. Ik droom over Rean, over hoe hij een vampier werd en over hoe hij er mee om zou moeten gaan als niemand weet dat hij een vampier is. Ik heb wel eens films gekeken en boeken gelezen over vampiers maar of alles wat ze daar in vertellen waar is weet ik niet, maar als dat zo zou zijn zou het lastig voor hem moeten geweest zijn.
JE LEEST
One of those days ~Dutch~
AventuraTess is een normaal meisje van 17 met gewone vrienden altans dat denkt ze. Ze komt er achter dat haar 4 vrienden vampieren jagers zijn. Als er op eens een nieuwe jongen in haar klas komt word de sweer ineens heel anders. Ze leert de nieuwe jongen o...