A gdyby tak... Lily i Severus

2. Domowe mydło

Lily przebudziła się. Oczy miała nadal zamknięte. Nie czuła już chłodu, ani wiatru targającego jej włosy i płaszcz. Czuła domowe ciepło i coś jeszcze. Ten zapach. Zapach jej dzieciństwa, zapach Severusa. Otworzyła oczy. Leżała w czyimś łóżku. Okryta puchatym kocem. Przy niej, na krześle siedział Severus. Gdy poczuł jak poruszyła głową, drgnął i już klęczał przy niej trzymając ją za rękę.

- Sev? Gdzie ja jestem? Co się ze mną stało?

- Jak się czujesz? - odpowiedział pytaniem na pytanie.

- Fatalnie - powiedziała i uśmiechnęła się do niego słabo.

On odwzajemnił uśmiech.

- Przyniosłem cię rano do mojego domu. Zemdlałaś nad rzeką.

- Dziękuje ci. Nie wiem co bym bez ciebie zrobiła.

- Każda rzecz jaką mogę dla ciebie uczynić sprawia że jestem szczęśliwszy.

- Severusie, jesteś dla mnie za dobry. Nigdy nie wybaczę sobie tego jak cię potraktowałam. Przez całe życie byłeś dla mnie prawdziwym przyjacielem. A ja cię zawiodłam. Zniszczyłam to wszystko.

- Ty? Jak możesz siebie tak osądzać? Jesteś wspaniałą osobą. Te wszystkie lata bez ciebie dały mi do jeszcze bardziej do zrozumienia co straciłem. Odkąd cię poznałem nie przestałem o tobie myśleć i... Lily, ja zawsze cię... - w tej chwili Snape zdał sobie sprawę że o mały włos znowu zniszczyłby przyjacielską więź, która ich łączy. Nie mógł jej wyznać tego co czuje. Wiedział, że nie może tak ryzykować, że Lily nie czuje do niego tego co on do niej. - Lepiej opowiedz mi co się stało.

- W porządku. Wiec tak jak już wspominałam, chodzi o Jamesa. Nie mogę uwierzyć jak potwornie się myliłam. Jak ogromny to był błąd. Miałeś racje Severusie. On był taki odkąd tylko się poznaliśmy. Arogancki, buntowniczy i egoistyczny. Wcale mu na mnie nie zależało. Dla niego to była tylko kolejna durna zabawa. Nic więcej. Myślałam że w końcu dojrzał, że się zmienił. Skończył się popisywać przed wszystkim. W końcu dałam się wciągnąć w jego gierki i umówiłam się z nim. Pamiętasz Sev? To było w 6 klasie. Nie posłuchałam cię. Byłam pewna, że nie masz racji. Jaka byłam niemądra. Zaczęłam go naprawdę lubić, potem nawet więcej niż lubić.

Snape kipiał w środku złością, jednak nie okazywał tego. Nie mógł pokazać, że był zazdrosny o miłość Lily.

- A potem... potem jak dobrze wiesz pobraliśmy się - ciągnęła dalej.

Severus coraz bardziej starał się uspokoić. Gniew wypływał z niego z każdej strony, lecz twarz nadal resztkami utrzymywał bezbarwną. Z każdym słowem Lily stawało się to trudniejsze. Snape nie chciał już słuchać. Nie mógł już myśleć o tym jak dwa lata temu dostał sowę z zaproszeniem na ślub Lily i Jamesa.
Był wtedy jednym ze śmierciożerców. Jednym z najbardziej oddanych. Gdy dowiedział się o ślubie jego nienawiść do Pottera jeszcze bardziej wzrosła, co wydawało się niemożliwe gdyż była już przerażająco ogromna. Nie odpowiedział Lily na list i postanowił raz na zawsze o niej zapomnieć. Pomimo wielu, wielu starań nie potrafił.
Kilka dni po ich ślubie dostał misje. Miał za zadanie szpiegować Dumbledore'a razem z innym śmierciożercą, Lucjuszem Malfoy'em. Gdy dyrektor Hogwartu znajdował się w gospodzie "Pod Świńskim Łbem" razem z pewną kobietą, wypowiedziała ona słowa ważnej dla Voldemorta przepowiedni. Snape i Malfoy, którzy stali za drzwiami usłyszeli pierwszą część przepowiedni. Niestety barman Aberforth przeszkodził im w podsłuchiwaniu. Lucjusz zdążył się teleportować i nie został schwytany. Dumbledore zauważył jednak Snape'a. Ku zaskoczeniu śmierciożercy zaproponował mu pomoc. Profesor domyślał się, że przepowiednia o śmierci dotyczy jeszcze nienarodzonego dziecka Lily. Wiedział również jakim uczuciem darzy ją Snape. Wyjawił Severusowi to co wie. Lily była w wielkim niebezpieczeństwie. Snape czuł się winny. To on zgłosił się do tej misji. Sam poprosił Lucjusza, aby mu towarzyszył. A teraz zapewne Malfoy wyjawił już ich panu sekret przepowiedni. Severus nie wiedział jak może pomóc Lily. Zadośćuczynić swój błąd. Dumbledore zaproponował mu aby pomógł w zwalczaniu zła i został podwójnym szpiegiem. W ten sposób mógł się zrekompensować. Severus miał donosić Albusowi Dumbledore'owi wszystko czego dowie się od Czarnego Pana. Zaczął pracować w szkole pod przykrywką nauczyciela eliksirów. Był w tej dziedzinie, podobnie jak w czarnej magii, prawdziwym mistrzem!