"Hidden job?!"

181 21 107
                                    

"Clare!Sus!"

Okulda daha önce hiç görmediğim bir yerlerden kimseye gözükmeden okuldan çıkarttı beni..Artık ağlamaya başladım..İçimden;

"Damian..Hiç değilse kendini düşün kolların ağrıdı,indir beni.."diye geçiriyordum.Ki Damian bunu gözlerimden okumuşçasına;

"Sen benim kollarımı merak etme,güçlüdürler..Daha taşıyabilirim.."

Zar zor çıkarttığım o uğulu sesimle,

"Damiaaan.."dedim..

"Clare,yemin ederim sana bir şey yapmayacağım.."

"Şey..Sana güveniyorum Damian..Lütfen güvenimi boşa çıkarma.."

Minik bir tebessüm..
Damian beni bir yere götürmüştü..Klübe tarzı bir yer..Tanrım..Ne yapacaktı?Beni bir koltuğa bıraktı..

"Clare."

"Huh?"

"Sen neden benimle konuşuyorsun?"

Duraksadım..

"Çünkü sen benim arkafaşımsın Damian.."

"Peki ama neden?"

"Damian,biliyorsun ki ben buraya-Gotham'a-yeni geldim..Normalde de fazla arkadaşı olan biri değilim..Dün tanıştığım Cassie ve sen varsın..Çok mu?Ben sizi neredeyse hiç tanımadan seviyorum..Bilmiyorum,sevdiğim kişilerle konuşmak aksi mi?"

Damian bana tuhaf bir bakış fırlattı ve;

"Ajan falan bi' şeyler biliyor musun?"dedi tek kaşını kaldırarak..

Bense gülüyordum şuan..

"Ayy..Özür dilerim.."derken elimle gülmemi durdurmak için ağzımı kapatıyordum..Kahkaha atmaya devam ediyorum..Ta ki..Damian'ın çok ciddi olduğunu farkedene kadar..Önce öksürdüm..Sonra ciddileştim ve Damian'ın gözlerine baktım..

"Saçmalama ne ajanı.?Ben buraya burs kazanarak geldim,zeki insan.."

"Özür dilerim o zaman..Kalın kafalı."

"Heey!Kalın kafalı olduğumu kim söyledi?"

"Betondan daha kalın kafan olduğunun farkında değil misin,aptal?"diyerek gülmeye başladı..Bende gülüyordum..

"Damian?"

"Efendim?"

"Sakıncası yoksa bi' soru sorabilir miyim?"

"Tabii."

"Burası neresi?"

Duraksadı..

"Şey.."dedi ve yine durdu..

"Beni takip et!"diyerek ayağa kalktı ve kilitlediği kapının kilidini açıp,dışarıya çıktı..Peşinden bende gidiyordum..Önce klübenin arkasından merdiven aldı sonrasında merdiveni duvara dayadı..Ve yukarıya-çatıya-çıktı..

"Buraya gel!"

"Damian..Şey ben..Yüksekten korkarım.."elini aşağı doğru uzattı..

"Elimden tut.."

Elini tutarak yukarıya doğru dikkatlice çıktım..Ve yanına oturdum..Elimi tekrar tuttu ve yukarı kaldırdı..

"Şu yıldızı görüyor musun?Hani en az parlayan.."

"Evet görüyorum.."

"O yıldız benim zor zamanlarımda yanımda olan tek şey.."

Elimi hala kendi eliyle birlikte havada tutuyordu..

Broken WingsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin