"Aptal şey!"

177 18 19
                                    

"Clare!Bana bak bi' "

Ona baktım..

"Gece rüyanda çok güldün sersem!Şuan da gülüp duruyorsun,bir şey mi oldu?"

"Yoo yok bir şey..Cass..Ne olabilir ki?"

"Eh peki,ama kesin bir şey var."

Tam yurttan çıkacakken,yağmur yağdığını farkettim..Hemen şemsiyemi aldım..Evet yemekhaneye uğramadan okula gidiyordum şuan..Ve içimden kahkahalar atıyordum..Ve bu kahkayı dışarıya vurduğumu farketmemiştim..

"Aptal şey."

"Hah?"

"Diyorum ki;aptal şey..Dışarıda,özellikle de Gotham'da bu şekilde kahkahalar atarsan bütün erkekler sana.."duraksadı.."Tabirim caiz değil ama yavşar!"

Aish!

Başımı önüme eğmiştim..

"Demek istediğimi anlamışsan artık gülmeyi kes!"

"Şey,peki.."

"Clare!Sen ciddi misin?"

"N'oldu ki?"

"Şemsiyen.."

"Evet benim şemsiyem?"

"Barbie.."

"Hadi ama..Seninde hayranı olduğun bir şeyler vardır mutlaka.."

"Hayır."

"Kısa ve net mi oynuyoruz Damian?"

"Ne alaka?-nıe manaaağ xcgadh-

"Boş ver.."

Aradan 5 dakika geçti biz hala konuşmadık ve öylece okula yürüyorduk..Ama Damian farklı yoldan götürüyordu..Neymiş efendim oradaki kızları görmek istemiyormuş,neymiş efendim  oradaki kızlar Damiana yapışırmış..

Damian "Clare!" diyerek beni tuttuğu gibi ileriye ittirdi..

"N'oluyo be hayvan!"

Eliyle sus işareti yaptı,daha sonrasında bana gitmemi fısıldadı..Gözlerimi kocaman açarak 'niye' işareti yaptım..Damian ise tereddütle yanıma geldi,kulağıma yaklaşıp şunları fısıldadı:

"Buradan gitmen gerekiyor,sessiz ol ve okula git,ben biraz geç geleceğim.."

Söylediklerine anlam veremiyordum..

"Neden?"diye fısıldadım..

Hızlı bir şekilde eliyle ağzımı kapatıp etrafına bakındı..

Ve bu sefer daha sessiz bir şekilde,

"Şurada ki apartmanı görüyor musun?Ben sana '3' dediğimde hızlı ve sessiz bir şekilde o apartmanın içine gir!"

"Apartmanın kapısı kapalı.."

"Bence göz doktoruna görünmelisin.."

Sustum..

"1-2" duraksadı..Sürekli etrafına bakıyodu..

"3"

Sessizce koştum,apartmanın içine girdim,kapıyı kapattım.. Korkuyordum, Damian neden bu kadar garip davranmıştı?

Merdivenin altına saklandım ve sakince Damian'ın bana haber vermesini veya yanıma gelmesini bekledim. Aradan 5 dakika kadar geçmişti. Ben korkudan gözlerimi açamıyordum. Bir an cesaret geldi ve ayağa kalktım. Kapının kenarından Damian'ı görmeye çalıştım. Fakat. Gördüğüm kişi Damian değildi. Robin olsa gerekti. Heyecanlanmıştım, karşımda Robin vardı. Korkmuştum, Damian yoktu. Asıl dışarı çıkmamın sebebi Damian'ın yokluğuydu. Bir hışımla dışarı çıktım o an kendimi Flash gibi hissettim. Gerçekten çok hızlı hareket etmiştim.

Karşımda gördüğüm manzara ile ağzım açık kalmıştı. Karşımda Adalet Birliği ve Robin ve...

Ve...

L-Le-Lex-L-Lu-Lut-Luth-Lutho-Luthor v-ve J-Jo-Jok-Joke-Joker.. NE NE NE NE?! LEX LUTHOR VE JOKER Mİ?! Kabul ediyorum şuan ödüm b*kuma karışmıştı. Geri adım asla atmayacaktım -böylede gururlu bir insan. S*keyim şimdi gururunu Clare! Lex Luthor ve Joker diyoruz burda!-

Biri kolumdan çekip beni arkasına aldı. Bu Wonder Woman'dı.

"Cesaretli kız. Bunu sevdim ama doğru zaman değil."

Ve beni ittirdi. Top değilim ki ben! -aklıma başka bi' şey geldi töbe töbe-

Yere yuvarlandığımda bu sefer kendimi Robin'in yanında buldum. Bana tanıdık gelen ses

"Ellerini şu şekle getir ve sol bacak önde!"

Diyerek  bir eliyle değişik bir şekil yaptı, diğeriyle yumruk. Ve bu sefer sahaya bende çıktım.  

Batman*bana bakarak*:

"Hey çaylak artık nasıl dövüşeceğini biliyorsun."

N'oluyor burda be?!

Üzerime doğru yürüyen Joker elini bana uzatarak:

"Sence eğlenceli olacak mı Lex?"

Adalet Birliği beni neden kurtarmıyor?!

Robin'in bana gösterdiği hareket tamda şimdi işime yarayacaktı. Hızlıca sol ayağımı öne aldım. Ve yumruk yaptığım elimi Joker'in çenesine geçirdim. Robin'in bana göstermediği bir hareket sergiledim ve...

Ve...

Sol bacağımı Joker'in özel bölgesine vurdum.-yazarken çıldırıyorum dhshfd saat 01.19 shdksfh kardeşlerim ve kuşum uyanmasın diye kendimi tutmaya çalışıyorum dhdsjld-

Ve bir anırma "AĞĞH!"

Batman yanıma geldi sağ kolunu peleriniyle birlikte kaldırarak omzuma koydu.

"Taktik neydi? Bu nasıl aklına geldi?"

"-taktik maktik yok bam bam bam- Bunu deneyerek öğrendim." dedim ve utanmaya başladım. Önce yüzümü kapattım. Sonra içten içe 'Bunu nasıl yaparsın Clareeğ!' Diye bağırdım.

O sırada Lex ve Joker gidiyorlardı. Batman benimle 5-10 adım attıktan sonra yanımdan kayboldu. Adalet Birliğiyse Batman ile gitmişlerdi. Robin? Robinin gittiğini görmemiştim. Arkama döndüğümde. Yaralanmış olan Robin maskesini çıkartıp, nefes nefese

"Bunu birisine söylersen seni çok kötü benzetirim."

Gözüm kocaman açılmıştı.

"Yuh! Robin sen miy-"

Damian anında eline bir taş alıp bana fırlattı.

"Sus! Aptal Şey!"

"Bana 'Aptal Şey' diyip durma!"

"Öylesin. Ve arkanı dön. "

"Neden?"

"Senin karşında mı soyunmamı istiyorsun Clare?"

"Ah! Hayır! Pardon. Özür dilerim."

Arkamı döndüm.

"Okula geç kaldık Damian! Hızlı ol."

Damian

BAKIN BU AMATÖR BÖLÜM ÖYLESİNE YAZDIM 😇

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 09, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Broken WingsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin