BU HAYAT BENIM

4.bölüm

Dedim,ve ordan ayrıldım kosar adımlarla 15dk icinde eve vardım hemen üstümü degistirip tableti elime aldım hemen gruba girdim dünkü paylasımım tutulmus belliki coğu uyeler d mi c mi die paylasımlar yapmışlar ki sena bos dururmu hepsine girip ceza yemis kimi evlilik teklifi ettirmis kimi sevdigini söyletmisti bi sure o sekilde takipte kaldım aralarda yorumlara girip konusuyordum ama sena popi olmustu ve artık etrafında bi sürü kisi vardı eminimki cogu sena ile cıkmak icin can atıyorlardu ben yoruma girince beni görmüyordu nerdeyse ve bende ümidimi kesmistim artık sadece uzaktan takip ediyordum sanki ilgimde azalmıstı sena'ya karsı yani ben oyle sanıyordum neyse gi
Günler günleri aylar ayları kovalarken aradan 3ay gecmisti bile ben unuttugumu sanmıstım messenger uzerinden gruptan arkadaslar panel acıp benide ekleyene kadar ..orda sohbet ederken birde ne göreyim sena da orda birden nefes alış verisim degisti bir anda kalbimi bogazımda hissettim resmen ama umursamıyormusum gibi yapıyordum grup kalabalktı konuşmalar aralarda kaynıyordu uzun bi sohbet ardından aslında birbirimize cok benzedigimizi anladık arada özeldende konusuyorduk Artık Açılacaktım söylecektim ona boş olmadıgımı tam tüm cesaretimi toplayıp yazıyordumki. Faruk benden önce davranıp sena 'ya acılmıs sena'da ona bos olmadıgını söylemis sevgili olduklarını acıklamıslardı o an sanki basımdan kaynar sular akıyordu bogazım dügüm dügüm olmustu istem dısı gözlerim dolmustu elimden tebrik etmekten baska bisey gelmiyordu bende "tebrik ederim" dedim ve interneti kapatmıstım bi anda hic görmedigim bir kız icin acı cekerken buluyordum kendini düsünüyordum etrafımda güzel kız doluyken hic görmedigim biri icin üzülüyordum'ki neyse arada girip onların büyük askını izliyordum yinede hislerimi saklıya biliyordum söylesem nolcak'ki o basksına ait'ti artık böyle böyle aradan 1 hafta gecmisti tabi okul bittigi icin iyice eve kapanmıstım herkezle bağlantımı kesmistim ve bu durumdan nesrinle sultan menmun degildiler tam uykuya dalıcaktım'ki siddetli bir sekilde kapı caldı sıçrayarak yerimden fırladım resmen hemen kapıyı acmak icin alt kata indim kapı deliğinden baktıgım'da nesrinle sultanı gördüm kesin beni kesiceklerdi korkarak kapıyı actım ve gülümsedim onlar sert bir yapıyla beni ittirip içeri girdiler yukarı çıkıp oturdular bende hoşgeldiniz dedim ve karşılarına oturdum...