7.bölüm

3 3 1
                                    

Dedim ve telefonu kapatmıştım çünkü alacağım yanıta hic hazır değildim sanki bir anda herşey üstüme üstüme geliyordu darlanıp evden hemen cıktım hic bisey almamıstım esortman ve ince bi kazakla cıkmıstım dısarı biraz yürüdükten sonra kendime gelmistim tam evinin yolunu tutarken anahtarı almadığımı hatırladım saatte gec olmustu napacagım die düşünürken sultanlara gideyim ısınırım biraz düsüncesiyle sultanlara gitmek icin tekrar yürümeye basladım sultanın evi
Benim evden yarım saat uzagındaydı baya yürüdükten sonra sultanlara varmıştım binadan iceri girdiğimde sultan kosarak asagı doğru iniyordu noldu dememe kalmadam kolumdan tutup koşmaya başladık zar zor sultanı durdurmuştum nefes nefese kalmıştık ve oturmak icin yer aradık boş bir Bank bulduğumuzda oturduk ve sultana noldugunu sordum oda biraz dinlendikten sonra olan biteni anlatmaya başladı

-babaannem bizde ve hergün gelen gelene artık dayanamıyorum geceleri uyutmuyorlar gündüzleri sürekli konuşuyorlar bıktım artık düzenim bozuldu ya kilo bile aldım artık

Diye dert yanıyordu bende onu dinlerken oda;

-sormayı unuttum Sen nie gelmistin bize...

Diye sordu bende ;

-hava almak icin cıktım ve anahtarı evde unutmusum sizde kalıcaktım..

Dedim oda gülerek;

-bende sana güvenerek kaçmıstım nolcak kaldık sokakta neyse hadi nesrinlere gidelim dedi...

Bende;

-olmaz nesrin yeni evli artık kocası evdedir bu saatte ayıp olur...

dedim.kolundan tuttum oda haklısın diyerek geri oturdu...bana bakarak;

-Ee simdi napcaz sokaktamı kalcaz

Dedi.ama bende bilmiyordum napcağımızı bir yol aramaya başladım ki o anda önümüzden bir ambulans geçiyordu hemen bi fikir bulmuştum

BU HAYAT BENIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin