Bazen Sadece Seversin

1 - Bu da kim şimdi ?

  Her zamanki gibi güneşin gözüme giren ışıklarıyla uyandım.Gözümü araladığım anda kalbim farklı bir duyguyla doldu taştı.Neydi şimdi bu  ?İstemsizce gülmeme,hatta kahkaha atmamaneden olacak kadar içten olan bu duyguda neyin nesiyse bu duyguyu çok sevdim.

  Bu  arada bugün okulun ilk günü.Nasılda hızlı geçti bu tatil.Hızlı ve berbat...Yine ve yine bu tatilde de arkadaş edinememiştim.Sorun bende mi yoksa diğerlerinde mi anlamadım.Yine boktan bir yıl olacak.En azından Tix bu yıl bizim okula geçiş yaptı.Tix kumral saçları ve kahverengi gözleriyle mükmmel güzellikte biriydi ve benim beş yaşından beri en yakın ve tek arkadaşımdı.Olamaz onu evinden alacaktım.Beraber gidecektik.Hemen eşyalarımı topladım.Her zamanki gibi giyindim ve evden fırladım.Koşar adımlarla caddede yürüyordum.Saatime bakmakta dirensemde saat işliyordu onu durduramazdım ya .Anında saatime baktım.Bu gidişle okula yetişemeyecektik.

 Koşmaya başladım.Ama koşarken önüme bakamıyordum hafiftende olsa havalanan eteğimi düzeltmeye ve telefonumu çantamdan çıkarmaya çalışıyordum.Tix'i aramam gerekiyordu.Bana çok fazla kızacağını bilmeme rağmen neşeli bir sesle konuşmaya çalışacaktım.İki çalıştan sonra Tix telefonu açtı.Tek kelime söylememe fırsat bırakmadan Rose neredesin?Çabuk olmalısın.Geç kaldık diye söylenmeye başladı.Tam ona cevap verecekkenbir anda birine çarptım ve kötü bir şekilde yere düştüm.Neye uğradığımı şaşırmıştım.Tix ile konuşurken hem de koşuyordum.Dikkatim dağılmış olmalıydı.

 Düştüğüm anda kafamı kaldırdım.Bu da kimdi? Neredeyse 1.85 boyu vardı.Açık kahverengi saçları arasından sıyrılan güneş ışınları gözüme giriyordu.Bir anda eğildi ve önüme çömeldi.İyi misin? diye sordu.Sesi de gözleri kadar ahenkliydi.Ben öylece kalmıştım. Kim bir şey diyebilirdiki önünde tanımadığı ama feci derecede yakışıklı olan birinin karşısında .Kekeledim i i iy iyim .Teşekkürler.Bir anca bacağıma baktı.Ben ise hala onun mavi ve ışıldayan gözlerine bakıyordum.Ama bacağın kötü görünüyor dedi.Bacağıma baktım.Çorabım tamamen yırtılmıştı ve dizimden aşağı kanlar akıyordu.Bacağımı görür görmez ani bir acı hissettim.Sanırım bacağımı görünce onu bir anlığına unuttum. Acıyor mu? dedi.Evet dedim.Ayağa kalkabilir misin?dedi.Sanırım demekle yetinden.İki sokak ötede küçük bir klinik var.Seni oraya kadar taşıyabilirim.İnanamıyordum ne diyebilirdimki. Son derece yakışıklı biriydi.Onu tanımıyordum ama çekiciydi işte ve başka şansım yoktu tek başıma bu bacakla nereye kadar gidebilirdimki.

  Ben cevap vermeden ellerimden tuttu....