რა მიხდა გუშინ ღამით? ახლა რა ვქნა ვიყვირო თუ ჩუმად გავიპარო? თავი მისკდება. იქნებ ცივმა აბაზანამ მიშველოს. მაგრამ სადაა ჩემი ტანსაცმელი? ოთახს თვალი მოვავლე. როგორც ჩანს შემოსასვლელში ყრია კართან. პლედი ავიღე შემოვიხვიე ტანსაცმელს ხელი დავავლე და აბაზანაში შევვარდი ჩასაცმელად. ცივი წყალი გამოფხიზლებაში ყოველთვის მეხმარება. ვერაფერს ვიხსენებ გუშინდელი ღამიდან. გაბრაზებული გამოვდივარ აბაზანიდან ახლავე ყველაფერს ჯიმინს ავახსნევინებ. მაგრამ ოთახში არავინ იყო. შეუმჩნევლად ჩემს ოთახში გავედი. ჯიმინს ვურეკავ ტელეფონი გამორთული აქვს. მარკი სულ დამავიწყდა მაგას დავურეკავ ეგ არ მომატყუებს მაინც. მასაც გათიშული აქვს. ნომერში მივაკითხე. დამლაგებელმა მითხრა რომ მან ახლახანს სასტუმრო დატოვა. რა? არც კი დამემშვიდობა? აუ ვინმემ ამიხსენით რა ჩავიდინე გუშინ? ჰოლში ჩავედი მარკი დავინახე ტაქსში ჯდებოდა
-ჰეი მარკ- დავუყვურე და მისკენ გავიქეცი, რომ მივუახლივდი შევამჩნიე გუშინ ვიღაცას კარგად უცემია. არაფერი უთქვამს სანამ მივედი ტაქსში ჩაჯდა და წავიდა.
ისევ იმ პარკში დავჯექი. ჰმმ... ბოლოს მახსოვს მე და მარკი კლუბში ვიყავით და ვსვამდი. როგორც ჩანს იქ ჩხუბი მოხდა მე კიდევ მერე ჯიმინთან აღმოვჩნდი. ჯიმინმა ცემა მარკი? და გუშინ მე და ჯიმინი...? არა შეუძლებელია!
ისევ სასტუმროში დავბრუნდი ჯიმინის მოსაძებნად არსად არ იყო. ამ დროს ტელეფონი მირეკავს. ჩემი დედინაცვალის ნომერია:
-ანასტასია როგორ ხარ?
-კარგად თქვენ?- ძალიან გაკვირვებულმა ვკითხე რადგან ცუდი ხმა ქონდა.
-ნუ მკითხავ ძალიან ცუდად მამაშენი...-უცებ ჩავიკეცე ამ სიტყვების გაგგონებისას-მამაშენი ცუდადაა და ჯობია ჩამოხვიდე რაც შეიძლება მალე
-რა? რაჭირს? რამე სერიიზულია?
-არ ვიცით ჯერ გამოკვლევებზე გვიწევს სავადმყოფოში. მაგრამ ეცადე მალე ჩამოხვიდე.
-კარგი აუცილებლად ჩამოვალ ვეცდები მალე მოვაგვარო აქ საქმეები.
-კარგი.- ყურმილი
გათიშა. ცრემლები მოვიწმინდე რომელიც არც კი ვიცი როდის წამომივიდა ამ ბოლო დროს ცრემლებს ვეღარ ვაკონტროლებ. სასწრაფოთ მენეჯერი მოვძებნე და ავუხსენი სიტუაცია მითხრა რომ ამის მოგვარებას მინიმუმ 3დღე დასჭირდებოდა. ჩემს ოთახში ავედი არავის თავი არ მქონდა არც ჯიმინი მახსოვდა არც მარკი. შესული არ ვიყავი კარზე კაკუნია. კარს ვაღებ ჯიმინი დგას. ახლა გამახსენდა რომ ამას ვაძებდი რადგან გუშინდელ ღამეზე რამე გამეგო. ხელი ვტაცე და ოთახში შემოვაგდე.
-აბა დროზე თქვი რა მოხდა გუშინ? მარკი ჩემს გამო ცემე? და გუშინ მე და შენს შორის...
-ჰაჰჰა -კარგად გადაიხარხარა ძლივს გაჩერდა- შენ შენთავზე ძალინ დიდი წარმოდგენა ხომ არ გაქვს? შენს გამო ბიჭი რატო უნდა მეცემა? როგორც შენ იყყოდი ვინმეს თუ იცავ უნდა გიყვარდეს მე კი შენ არ მიყვარხარ! ჩემს გემოვნებაში არ ჯდები
-ძალიან კარგი მშვიდად დავბრუნდები ესრიგი სახლში და არც მე მეხატება გულზე შენნაირი ბიჭები.მაგრამ შენს ლოგინში რატო გავიღვიძე?
-არ ვიცი მე მეძინა ალბათ შენ ჩამიგორდი ლოგინში -და ისევ გაიცინა.
შეპასუხების თავი არ მქონდა. და როგორც შემოვაგდე ოთახში ისევე უკან მივაბრძანე.
ლოგინზე დავვარდი და ტირილი ამიტყდა. არ გეგონოთ ჯიმინის გამო უბროდ მინდოდა ახლა მამაჩემთან ვყოფილიყავი მე ხომ მის გარდა არავინ მყავდა.შეიძლება დიდად ურთიერთიბა არ მაქვს მასთან მაგრამ ის რაც არ უნდა იყოს მამაჩემია.
როგორც ჩანს ტირილის დროს დამეძინა. დილით კარზე კაკუნი მაღვიძებს. ძლივს ავდექი მთელი სხეული მტკიოდა ძალიან ცუდად მეძინა.კარი გავაღე თუ არა ტაე შემოვარდა
-ჰეი ძალიან მაგარი ამბავი გითხრა?-ისეთი ბედნიერი იყო ვერც კი შეამჩნია რომ ნახევრადდმეძინა- ნუ მოკლედ ძალიან ცუდია რომ მიდიხარ მაგრამ სანამ წახვალ ჩვენ გადავწყვიტეთ წვეულება მოვაწყოთ შენს გასაცილებლად.
-კარგია- ვუთხარი უხასუათოთ.
-ვიცოდი გაგიხარდებოდა დღეს საღამოსაა 7საათზე .
-კარგი. ახლა თუ შეგიძლია მარტო დამტოვე უნდა მოვემზადო.
-ოკ საღამოს შევხვდებით
-ოკ
წავიდა თუ არა აბაზანაში შევვარდი ცივი წყალი გადავივლე. გამოვფხიზლდი.
საღამოს ტაემ გამომიარა და სასტუმროშივე მდებარე რესტორანში წავედით. ყველა იქ იყო ჯიმინის გარდა კარგად გავერთეთ და ბევრიც ვიცეკვეთ. ცეკვის დროს ვიღაც ხელს მკიდებს და საცეკვაო წრიდან გამოვყავარ
-ჰეი სად მივდივართ
-ჩემთან ერთად მიდიხარ -მკაცრი ტონით მეუბნება ჯიმინი
-მაგრამ სად?
-უბრალიდ გაჩუმდი რა. მივალთ და ნახავ .
-არა შენთან ერთად არსად არ წამოვალ- მისი ხელი მოვიშორე და ისევ რესტორანში შესვლა დავაპირე მაგრამ მოულიდნელად ხელში ამიყვანა და მხარზე გადამიდო.
-ჰეი გამიშვი დროზე -ვუყვირი და ხელებს ვურტყავ
-თუ ფართხალს არ შეწყვეტ გამივარდები და შენ თავს დააბრალე.
სასტუმროს გასასვლთან მანქანა იყო შიგნით ჩამსვა. თვითონ საჭესთან დაჯდა:
-ღვედი შეიკარი
მეც უხმოდ დავემორჩილე. მანქანა დაქოქა და წავედით.
