მოულიდნელად შევტრიალდი... მაგრამ მხოლიდ სიბნელე დამხვდა. ის აქ არ იყო. ან რატომ ვიფიქრე რომ აქ იქნებოდა? მას ახლა კონცერტი აქვს და უამრავ ფანს ხვდება. არა ეს ყველაფერი ერთხელ და სამუდამოდ უნდა დავამთავრო. მე წავალ ამ ადგილიდან და აქ დარჩება ყველაფერი ჯიმინზე. მორჩა მე ვაგრძელებ ცხოვრებას მის გარეშე.
. ...კიდევ ერთი წელი გავიდა. ჩვენი სტუდია იმაზე წარმატებული გახდა ვიდრე გვეგონა. დამატებითი მასწავლებლები ავიყვანეთ. მყავს პარტნიორი მაგრამ ჩვენ ერთად არ ვართ უბრალოდ ძალიან კარგი და ახლო ურთიერთობა გვაქვს. ჩემს გვერძე ცხოვრობს ყოველ დილით ერთად მივდივართ სამსახურში. ერთად ვმუშაობთ მოცეკვავე არ არის მაგრამ გვეხმარება. ერთი წელია უკვე მეხმარება და ყოველთვის გვერდში მიდგას. დამეხმარა ცხოვრების ახლიდან დაწყებაში. მისი სახელია ჩანეოლი(წარმოიდგინეთ როგორც ჩვეულებრივი პიროვნება და არა როგორც EXO-ს წევრი). ჯიმინი? აჰჰ მე ის დავივიწყე ნუ ასე მინდა იყოს. მასზე იმ კონცერტის შემდეგ არაფერი მსმენია. ვიცი რომ ბითიეს ძალიან წარმატებული ჯგუფი გახდა. ბევრი ახალი და კარგი ალბომი გამოუშვეს. და მსოფლიი მაშტაბით ბევრ წარმატებას მიაღწიეს.
-სიურპრიზი მაქვს შენთვის- საცეკვაო დარბაზში შემოვარდა ჩანეოლი. თეთრი კონვერტით ხელში -ეს ყველას გვეხება. მოკლედ ჩვენი სტუდიით დაინტერესებულია კორეაში ერთერთი კომპანია და ჯგუფს რომელსაც მე და ანასტასია ვხელმძღვანელობთ უნდათ მიიწვიონ თავიანთ კომპანიაში და თუ მოეწონათ საერთოდ ახალი ჯგუფი ჩამოაყალიბონ.
-ჰაჰ რა? და ჩვენზე საიდან გაიგეს? რიმელი კომპანიაა?-გაკვირვებულმა ვიკითხე
-ბიგ ჰითი.
-აჰჰ მაშინ გასაგებია საიდან გაიგეს.! ლისა აბა რას გვეტყვი? არაფრის თქმას არ აპირებ?
-აჰჰ მე არ მეგინა თუ ამ წინადადებას დათანხმდებოდნენ. მაგრამ ძალიან კარგი. წახვალთ კორეაში და კიდევ უფრო წარმატებული გავხდებით.
-არსადაც არ წავალთ -მკაცრად ვუთხარი ლისას
-რატომ? -იკითხა გაკვირვებულმა ჩანეოლმა. მან ჯიმინზე არაფერი იცოდა ამიტომაც იყო ასე მშვიდად.
-რა რატომ სულ დაკარგეთ ჭკუა რა გვინდა უცხო ქვეყანაში? უცხო ხალხთან? -რამე მუზეზს ვეძებდი თავის გასამართლებლად.
-მაგაზე არ იდარდო მე მაქვს სეულში სახლი და შეგვიძლია იქ ვიცხოვრით ყველამ ერთად.
-აუ როგორ არ გესმით
-არა ეს შენ არ გესმის წარმოიდგინე რა მაგარი იქნება ჩვენი სტუდიიდან რომ აიყვანონ ჯგუფის ახალი წევრები?
-აჰჰ არ ვიცი.
-ამაზე საღამის ვილაპარაკოთ.
-კარგი
. ისევ ყველაფერი თავიდან იწყება? ლისა ამას რატომ მიკეთებს? ძლივს ახალი ცხოვრება დავიწყე და ისევ წარსულიში ვბრუნდები. იქ ხომ ჯიმინის ნახვის დიდი შანსია შეიძლება ჩვენ არასდროს ვყოფილვართ წყვილი, მაგრამ მე ის მიყვარდა და არ ვიცი შევძელი თუ არა მისი დავიწყება. მაგრამ ახლა ჩანეოლი მყავს გვერდით და მხოლიდ მის გამო თუ წავალ კორეაში რადგან არ მინდა ასეთი კარგი ადამიანის დაკარგვა. პირველი ადამიანია ვინც ჩემზე ასე ზრუნავს. არ მინდა ჩვენს შორის რამე საიდუმლო იყის ამიტომ დღეს საღამოს ყველაფერს მოვუყვები. ლისას კი მოგვიანებით დაველაპარაკები
სახლში ერთად წამოვედით მე და ჩანეოლი
-სალაპარაკო მაქვს შენთან-(ჩანეოლი)
-კი მეც მაქვს რაღაც მოსაყოლი
-ძაან კარჰი
-აჰჰ მე მინა კორეაზე დაგელაპარაკო.
-ხო მეც. ძალინ მინდა რომ წავიდეთ მე იქ ახლო მეგობრები მყავს და სახლიც მაქვს არანაირი პრობლემა არ იქნება.
-აჰჰ მაგაში არაა საქმე მე...
-მაშინ გადაწყდა მივდივართ- წინადადების დამთავრება არ მაცადა.
-კარგი წავიდეთ.- დავთანხმდი რატომ? რადგან ის ისე ბედნიერი იყო არ მინდიდა გული მეტკინა. ძალიან საყვარელი და მგრძნობიარეა. პატარა ბავშვივით საყვარელი სახე აქვს როვა მელაპარაკება უარს ვერაფერზე ვეუბნები.
. სახლამდე მიმაცილა. ახლა ლისას ჯერი დადგა. შევედი თუ არა სახლში განრისხებულმა ბოლო ხმაზე ვიყვირე:
-ლისაააა დროზე მოდი
-რა მოხდა? -ისე მშვიდად მკითხა თითქოს არაფერი მომხდარა
-შენ გაგიჟდი? ახლა მოგკლავ და შენს თავს ვერავინ გამომგლეჯს ხელიდან. რატო? რატო მაინცდამაინც ბიგ ჰითი?
-მე არ ვიციდი თუ ბიგ ჰითი გამოეხმაურებოდა ჩემს განცხადებას. უბრალოდ რამოდენიმე კომპანიაში გავგზავნე ჩვენი ჯგუფის ცეკვა
-და მე რატომ არ მითხარი?
-აჰჰ ახლა ვაპირებდი
-ოჰჰ სად გეჩქარებოდა კორეაში რო ჩავიდოდით მერე გეთქვა.
-რას ნერვიულიბ ?
-ჰაჰ კიდე რო მეკთხება რა განერვიულებსო.
-არ მითხრა ახლა ჯიმინის მიმართ კიდე გრძნობები მაქვსო. -მე გავჩუმდი არაფერი მითქვამს -რა კიდე გიყვარს?
-არაა...!!! დაიხუროს ჯიმინის თემა.
-იცი რა ნუ ხარ პანიკებში შეიძლება ერთ კომპანიაში იმუშავებთ მაგრამ არამგონია ხშირად შეხვდე. თან მას უკვე ეყოლება ახალი გოგო. როგორც შენ ჩანეოლი
-ჩანეოლი ჩემი ბიჭი არაა
-ოჰჰ შეიძლება შენ ვერ ამჩნევ მაგრამ ძალიან უყვარხარ
-საიდან მოგაქ ხოლმე ასეთი ჭკუამოკლებული აზრები?
-ჰაჰ მე შენ ჯიმინზეც გაფრთხილებდი და არ დამიჯერე
-ჯწვსკნბსჯსბწჯ ნერვებს მიშლი- გაბრაზებული შევვარდი ოთახში.
. ჩავფრინდით... ისევ დავბრუნდი იმ ადგილას სადაც ყველაფერი დაიწყო.
-წრთი რაღაც უნდა გითხრა ჩემს სახლში ჩემი ბავშობის მეგობარი ცხოვრობს და იმედია პრობლემა არ იქნება
-არა რა პრობლემაა
-სახლი ძალიან დიდია ამიტომ ყველას გვეყოფა ოთახები.- სულ 5 ადამიანი მივდიოდით.
. სახლში მივედით. ჩემი ოთახი მეორე სართულზე იყო დიდი აივნით რომელიც ბაღს გადაჰყურებდა.
-ანასტასია-შემომესმა ჩანეოლის ხმა პირველი სართულიდან.
ქვევით ჩავედი
-რა მოხდა?
-ახლა ჩემი მწგობარი მოვა ვისთან ერთადაც მოგვიწევს ცხოვრება მინდა გაგაცნო იმედია ერთმანეთს კარგად შეეწყობით.
. კარი იღება... გული მიჩერდება... ეს თვალები ეს სახე მეცნობა... მაგრამ ეს შეიხლებელია ის აქ ვერ იქნება და მითუმეტეს ის აქ ჩემთან ერთად ვერ იცხოვრებს.
-გაიცანი ეს ჯიმინია ჩემი ბავშობის მწგობარი
-ვიცი ვინცაა
-საიდან? აჰჰ რათქმაუნდა უს ხომ მომღერალია. მე გასასვლელი ვარ შენ კი ჯიმინი დაგეხმარება ბარგის დაბინავებაDი და ერთმანეთს უფრო ახლოს გაიცნობთ.
ჯიმინს ვუყურებ თვალებში და ხმას არ ვიღებ ან რა უნდა ვუთხრა? ჩვენ ორი წელია ერთმანეთი არ გვინახავს.
-იცოდე მე ბარგის დაბინავებაში დახმარებას არ ვაპირებ როგორმე თავს მარტოც მოაბამ -ძლივს ხმა ამოიღო. მაგრამ ჯობა არ ამოეღო.
-არც ვაპირებდი დახმარების თხოვნას. -ვუპასუხე უხეშად.
-აჰჰ ორ წელიწადში ბევრი რამე შეცვლილა. შეყვარებულიც გაგიჩენია თან ჩემი ახლო ზმაკაცი
-აუუ რა შემჭამეთ ყველამ არაა ჩანეოლი ჩემი შეყვარებული.
-ვატყობ მალე იქნება
-რა იყო ეჭვიანობ?
-ჰაჰ რატომ უნა ვიეჭვიანო? როგორც შენ იტყოდი როცა ვინმეზე ეჭვიანობ ის უნდა გიყვარდესო მე შენ კი არ მიყვარხარ.
-ოჰჰ შენაკენაც მომხდარა ბევრი ცვლილება
-ვითომ რატომ? მე არც ორი წლის წინ მითქვამს რომ მიყვარდი.
-...
-მაგრამ აღიარე გენატრებოდი?
-კი ძაან მაკლდა შენი უაზრო გამოხტომები.-ნაგლად გავუღიმე და ოთახში ავედი.
