Part 2

38 6 6
                                    


<< Σκασίλα μου, θα μου δώσει ο Αχχιλέας το βράδυ στο σπιτι του που θα τα πουλάει >> είπε ως απάντηση στην ενέργεια μου

<< Τι; >> λέω χωρίς να πιστεύω στα αυτιά μου,

<< Ο Αχχιλέας θα πουλήσει ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ σπίτι του; >> ρωτάω πιο έντονα από ότι θα έπρεπε,

<< Ναι. Και εσένα τι σε καίει μωρή π#%@&->>  μου λέει λες και μιλάει σε καμιά φίλη της << Άκου να σου πω. Όσο ζω εγώ ο Αχχιλέας δεν θα πουλήσει ναρκωτικά! >> λέω και φεύγω τρέχοντας προς το σπίτι του

<< Περίμενε >>  μου λέει η Αλίκη και τρέχει πίσω μου << Πρέπει να πάω σπίτι >>, << Οοο εντάξει. Ούτος ή άλλος το σπίτι σου είναι κοντά με του Αχχιλέα. >>, αρχίσαμε και τρέχαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε, είχαμε πλέον φτάσει έξω από την πόλη, το κατάλαβα αφού διέκρινα τον παλιό, κλειστό πια, σιδηροδρομικό σταθμό. Αυτό το μέρος πάντοτε με ανατρίχιαζε ήταν αφύσικα σκοτεινό,ακόμα και τη μέρα, με παλιά παρατημένα τραίνα που πρέπει, κάτω από όλα αυτά τα γκράφιτι και τη σκουριά να είχαν το χρώμα του μπρούντζου. << Μυρτώ, μας κοιτάει ο κόσμος. >>, << Ναι το ξέρω, και στο κάτω κάτω τρέχουμαι δεν κάνουμε τίποτα παράνομο, αλλά ούτε και κάτι γελείο. >> είχα αρχίσει να τα παίρνω με την Αλίκη, κοίταγε μόνο πως θα περάσει αυτή καλά και έδινε τεράστια σημασία στα κουτσομπολιά προς αυτή.

<< Ξέρεις κάτι … , μου λέει, τα παρατάω μας έχεις πρήξει με τον Αχιλλέα. Μην πάθει κάτι κακό ο Αχιλλέας, μη κάνει κάτι κακό ο Αχιλλέας ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ >> λέει φανερά εκνευρισμένα και φεύγει τρέχοντας, έχω μείνει άναυδη...

Γειά σας
Συγγνώμη που είναι μικρό αλλά δεν προλαβαίνω να ανεβαζω πιο μεγάλα κεφάλαια
Συγγνώμη που άργησα να βάλω καινούριο πάρω αλλά έχω πολύ διάβασμα και ήμουν και στο νοσοκομείο
Μυρτώ

Η ΑνυπακοηWhere stories live. Discover now