Η Ανυπακοη

Part 5

<< Τι θες; >> είπε απεγνωσμένα ανοίγοντας τη πόρτα, τότε εγώ χωρίς να απαντήσω μπαίνω μέσα και χτυπώ την πόρτα πίσω μου ρίχνοντας της όλο το βάρος μου, λες και αυτό θα εμποδίσει το γιγάντιο τέρας να μπει μέσα. << ΤΙ ΘΕΣ? >> φώναξε η Αλίκη εκνευρισμένα << Αλίκη, σε παρακαλώ… με κυνηγάει ένα… ένα… λοιπόν δεν ξέρω τι είναι αλλά θα με σκοτώσει. >> της λέω απεγνωσμένα με ένα τόνο φόβου και ανατριχίλας. << Μυρτώ ασ’ τα αυτά τι είσαι κάνένα μωρό >> λέει και με κοιτάζει με ύφος μάνας που κάνει ανάκριση στο παιδί της.

<< Όχι, όχι αλήθεια σου λέω! Καταλαβαίνω πως ακούγετε τρελό αλλά λέω αλήθεια πίστεψέ με… σε παρακαλώ… σε χρειάζομαι. >> λέω σχεδόν από μέσα μου και τότε ήχησε ένα ουρλιαχτό που με έκανε να ανατριχιάσω εώς το κόκκαλο << Να… αυτό με κυνηγάει!!! >> έρχεται το καταλαβαίνω από τη τρομαχτική δόνηση του εδάφους.

<<Μυρτώ ΣΤΑΜΑΤΑ δεν είμαι χαζή σε δάσος είμαστε,

λύκους έχουμε >>, << Πάμε να φύγουμε >> της λέω τρομοκρατημένα >>, <<Μυρτώ, εγώ δεν πάω πουθένα δεν θα με κοροιδέψεις εσύ εμένα. ΚΣΤΑΛΑΒΕΣ>> μου λέει πιο θυμωμένη από πριν και σταυρώνει τα χέρια της , εκείνη τη στιγμή άκουσα την καυτή ανάσα του και τη δόνηση των ποδιών έξω από το σπίτι << Τρέχα!!! >> είπα και έτρεξα προς την κουζίνα αλλά εκείνη δεν με ακολούθησε, ακριβώς εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένας εκκωφαντικός ήχος και η πόρτα έπεσε σαν τραπουλόχαρτο Η Αλίκη, σε αυτό το θέαμα, έμεινε άναυδη κοιτά αυτό το ανθρωποειδές τέρας το οποίο ορμάει πάνω της κατασπαράζονταν τη. Εγώ βλέποντας την κολλητή μου να τεμαχίζετε μου ξεφεύγει ένα ουρλιαχτό τραβώντας την προσοχή του. Αυτό γύρισε και με κοίταξε με τα δύο στρογγυλά και διαπεραστικά του μάτια καθώς αίμα έτρεχε από το μισάνοιχτο στόμα του, που βαριανάσαινε.

Γειά σας
Ελπίζω να με θυμάστε
Το ξέρω έχω να ανεβάσω κεφάλαιο αλλά δεν προλαβαίνω
Αυτό τη ο κεφάλαιο το είχα έτοιμο από την Κυριακή αλλά ξέχασα να το ανεβάσω
Δεν ξέρω πότε θα μπει το επόμενο
Σας ευχαριστώ που με στηρίζεται
Μυρτώ