AŞK TECAVÜZÜ

YAZLIK

     Henüz büyüdüğümü ispatlayamadım onlara. Halen akraba yazlığına giderken beni de takıyorlar peşlerine. Çocuk gibi dolaşıyorum arkalarından. Bikinimin üstü birazcık açılsa babamın gözleri çıkıyor ama bir yandan da büyüdüğümü ve genç bir kız olduğumu kabul etmiyorlar. Bazen inadımdan bikinimin üzerini çıkarıp üzerlerine atıp "Madem çocuğum, o zaman buna ne gerek var" diyesim geliyor. O an suratları nasıl olurdu acaba?
     Denize girmeyi çok sevmiyordum. Sırtıma ve göğüs bölgeme yağ sürüp güneşlenmek gibisi yoktu benim için. Heleki kitap okumak da eklenince benden keyiflisi yoktu.
     Kulaklığımı takmış Eva Simons dinliyordum. Plajdaki çocuk bağırışları ile onlara bağıran anne baba yakarışlarından uzaklaştıran müziğe kendime kaptırıp "Aşık Bir Adam"ı okuyordum. Kitabı aldığım gün abimin bakışları gelmişti aklıma." Tabi tabi, bir aşkın meşkin eksik kalmıştı" diye saçmalamıştı manalı bakışlarının ardından.
     Güneşten bayağı bunalmıştım ve kitabı kenara koyup içecek bir şeyler almak için büfeye doğru yürümeye başladım. Büfe de ortama otantik bir hava katmaya çalışmalarını seyrediyordum şimdi. Üç beş bar sandalyesinin otantik anlayışta nasıl var olduğunu düşünüp kendimce güldüm ve o sandalyeye oturdum. Dolaptaki biraları görünce derin bir of çektim ama nafileydi. Daha çok zaman vardı o lezzete kavuşmaya. Şimdilik enerji içeceği ile idare edecektim.
  "Ne kadar iç geçirdiniz öyle"
   Bu cümle bana söylenmişti galiba. Sesin geldiği tarafa meraklı gözlerle baktığımda Onu gördüm. İlk görüşte dedikleri bu olsa gerekti. Şaşkınlık ve saçmalama kardeş olsa gerekti. Bakışlarımda bile hafif bir salaklık vardı. Zaten cevap da veremedim.
   " Sıcaktan galiba. Çok mu bunaldınız?"
  Yanılmıyorsam benimle konuşmaya çalışıyor bu karizma abidesi.
  "Eee..evet. Aslında... Soğuk bir şeyler içecem." Allahım neler saçmalıyorum böyle. Bana bunu sormadıki. Hemen üste çıkmalıyım. " Pardon siz kimsiniz " dedim ama dediğime o an pişman oldum. Bu cümleden sonra bana olan bakışını hiç unutamayacağım. Çocuk değilim ben, neden öyleymişim gibi bakıyordu bana.
  " Özür dilerim rahatsız ettim. " demesiyle elindeki birayla uzaklaşması bir oldu. Ardından baka kalsamda artık yapacak bir şeyim kalmamıştı. Sonunda bir erkek tarafından farkedilmiştim ama ben bunu sıçmanın ötesinde batırmıştım. "Hasiktir..hasiktir..hasiktir." yanına mı gitsem acaba? Olmazzz, küçük düşürücü olur bu.
     Gözüm tüm plajda onu araya araya tekrar bizimkilerin yanına döndüm ve şezlonga oturdum. Bir sağa dönüyordum bir sola. Acaba ne tarafa gitmişti. Ama bir  türlü bulamamıştım onu.
     Bir kaç saat daha geçtikten sonra kalkma zamanı gelmişti. Toparlandık ve eşyaları arabaya yükledik ve yazlığa doğru yola çıktık. Bir daha onu görebilecek miydim acaba.....