Warrior Cats, Sterrennacht (HIATUS!)

Hoofdstuk 9

WaterClan:
'Pssst! Ijspoot!' De leerling draaide zich om. 'Oh, daar ben je weer, Zilverkit.' 'Tuurlijk!' riep de kit enthousiast. 'Je gaat me toch zeker wel verder trainen?' Zilverkit keek hoopvol naar Ijspoot. 'Trainen is voor leerlingen, dat zou je toch echt wel moeten weten,' miauwde ze. 'Hoe is het met Zuiverkit?' Zilverkit kneep een oog dicht. 'Je probeert gewoon van onderwerp te wisselen, zodat je mij kan terugsturen naar het kamp!' 'Exact,' klonk het kortaf. 'Maar alsnog,' ging Zilverkit verder. 'Met Zuiverkit gaat het goed. Wanneer Grijskit bij haar is dan.' Ze porde Ijspoot. 'Ga je me nou nog meerdere tactieken leren?' 'Er zijn niet zo veel tactieken,' antwoordde Ijspoot. 'En vechttraining dan?' 'Zilverkit!' 'Sorry.' 'Vechttraining komt later wel,' miauwde Ijspoot ten slotte en keek toen om zich heen. 'Zilverkit!?' 'Ik ben hier, Ijspoot!' De zilveren kitten stond al bij het water, maar dan achter een rotsblok waardoor Ijspoot haar niet zag. Toen de leerling naar het rotsblok liep, schepte Zilverkit een kleine vis uit het water en sloeg erop. Net toen Ijspoot haar wilde complimenteren, wees Zilverkit naar iets in het water. Het was helblauw van kleur en dreef in het water. 'Ijspoot, wat is dit?' vroeg Zilverkit. 'Eetbaar? Want dan hebben we genoeg voor de hele Clan!' Ijspoot schudde haar kop. 'Dat kunnen we niet doen. Misschien is het gevaarlijk. Jij gaat eerst ongezien het kamp weer in, dan ga ik een oudere krijger halen.' Zilverkit knikte en rende weg met Ijspoot vlak achter haar.
Eenmaal in het kamp aangekomen, liep de leerling naar een van de oudere krijgers. Donkerklauw. 'Donkerklauw?' De krijger keek om. 'Ja, Ijspoot?' 'Er drijft iets vreemds in het water,' vertelde Ijspoot. 'Het water waar wij jagen?' vroeg Donkerklauw. 'Ja, daar waar we jagen,' antwoordde Ijspoot. 'Hoe zag het eruit? Misschien-' Een luide mauw onderbrak hem. 'Laat maar, Donkerklauw, ik weet het vast wel.' De medicijnkat liep naar hen toe. 'Erg zelfverzekerd.' Amberoog gaf Ijzelblad een gemene duw. De medicijnkat negeerde hem en liep gewoon door. 'Blauw en het dreef,' miauwde Ijspoot. 'Wanneer het prooi is, hebben we genoeg voor de hele Clan!' Ijzelblad murmelde wat onverstaanbaars en rende toen naar de leider. Lichtster staarde naar de lucht en stapte toen naar het midden van het WaterClankamp. 'Alle katten die nu aanwezig zijn!' Haar miauw klonk hees. 'Vanaf nu zullen we voor lang zonder het water moeten leven.' Katten begonnen door elkaar heen te mauwen. 'Stilte!' siste Hazeloog, de commandant sinds Lichtster leider werd. 'Prooi zullen we op het land moeten vinden,' ging Lichtster verder. 'Water zullen we via regenwater krijgen.' 'Maar waarom dan?' vroeg Kleinpoot. 'Blauwalg,' antwoordde de medicijnkat. 'Zeer giftig, dus raak het niet aan. Nou... blijf gewoon ver weg. Het is voor jullie eigen veiligheid.' 'Geef dit door aan de andere katten wanneer deze het niet hebben gehoord.' Lichtster liep weg, de bezorgde katten achter zich latend.

AardeClan:
'Willen alle katten van de AardeClan zich hier verzamelen!' riep Bladster. De katten deden wat hen verteld werd en verzamelden zich bij Bladster. 'Vandaag zullen twee leerlingen hun krijgersnaam ontvangen,' vervolgde de leider. 'Nachtpoot, Duisterpoot, treedt naar voren.' De twee leerlingen liepen naar voren en hun leider wierp Duisterpoot een minachtende blik toe. Toen ging hij verder. 'Ik, Bladster, leider van de AardeClan, doe een beroep op mijn krijgervoorvaderen om op deze twee leerlingen neer te kijken. Zij hebben beiden hard getraind om de werking van uw nobele krijgscode te begrijpen en ik beveel hen nu, op hen beurt, aan als krijger. Nachtpoot, Duisterpoot, zweren jullie dat jullie de krijgscode in ere zullen houden en dat jullie deze Clan zullen verdedigen met gevaar voor eigen leven?' 'Dat zweer ik!' riepen de twee leerlingen in koor, Duisterpoot misschien nog wel overtuigender dan Nachtpoot. 'Dan geef ik jullie in naam van de SterrenClan jullie krijgsnaam. Nachtpoot, vanaf nu zul jij bekend staan als Nachtpels. Duisterpoot, vanaf nu zul jij bekend staan als Duisterhart.' Nachtpoot voelde zich eerst trots, maar toen drong de naam van zijn zus tot hem door en automatisch draaide hij zijn kop in de richting van de zwarte poes. Ze staarde met afschuw in haar oranje ogen naar voren. 'Nachtpels! Nachtpels!' juichten de katten en toen keken ze allemaal richting de poes naast hem en begonnen te joelen. Niet lovend, maar negatief. 'Duisterhart! Duisterhart!' Toen liepen ze allemaal naar voren om Nachtpels te complimenteren. Duisterhart wist toen wat haar lot was. Of eigenlijk, wat zij haar lot zou maken.
****************************************************************************
Lieve Legendarische Lezers,
Bij deze wil ik even iets droevigs mededelen.
Mijn account lijkt te crashen en mogelijk zal ik alles verliezen hier.
Dus misschien zal ik nooit meer verder kunnen met mijn verhalen en nooit meer kunnen lezen.
Het spijt me zo erg!
Bij deze neem ik dan afscheid.
Mocht ik gewoon verder kunnen updaten, dan zal je dat vanzelf wel zien.
Maar voorlopig zal ik niet meer updaten...
Maar als ik toch update, zullen de hoofdstukken even kort en saai zijn...
Sorry :-:
Ik vind dit zelf ook echt heel erg.
Misschien is dit een overreactie, maar dit verscheurt mij echt vanbinnen.
Al mijn werk...
Misschien gewoon weg!
Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het lezen van mijn boeken!
Heel misschien zal je mij nog zien updaten...
Luv y'all <3

X— Silver Cat