Hayatta ki en onemli seyi umudumu yitirmistim. İste bu da benim icin cok kotuydu. Nasıl bir insan umudunu kaybettiyse onun yanında hayallerini ‚ yasama sevincide gitmis demektir. Bu neden boyleydi bilmiyorum. Aslinda biliyorum..
Ben yeni üniverstiye baslayacaktim bugun . Yeni insanlar‚ hocalar ..
İlk önce dolabin karsisina gectim ve sade bir seyler baktim. Bi t-shirt ve bi jean giyip cantami elime aldim. Sacimida dogal olarak saldım ve dısari ciktim.
Tabiki de bu parasizlikla otobüse bindim . Okula geldigimde herkez de bir süs bir süs . Yanlarindan gecsen havalarindan ucar gidersin. Merdivenlerden cifter cifter atlaya ziplaya ciktim. Tam sinifin onune geldigimde arkadan biri "Güneşş" diye bagırdi.
Simdi bu da kimdi?
Ahh bunun bunun burda ne isi vardi! Bizim mahallede oturan Cenk!
"Güneş sende mi bu okula geldin?"
Karsinda olduguma gore ehh yanii
"Evet."
"Cok mutlu oldum bizim sinifta olduguna"
" Bende mutlu oldum. Ben artik sinifa geçeyim hoca gelmeden"
" Tamam peki"
------ --------- -------- ------- --------
Eve geldigimde derin bir oh cektim. Bu neydi simdi ya.
Simdilik kisa bir gun gecmis olmasina ragmen uyumam gerek . Uykuya dayanamayarak goz kapaklarimi kapattim ve kendimi o cok sevdigim ruyalara biraktim...
***** ***** ***** ***** ****
Ruyamda okuldaydim. Sirada pur dikkat hocayi dinlerken yanimda birini hissettim vr donup baktigimda siyah sacli siyah gozlu 1.75 boylarinda bir cocuk gordum. Bana bakip siritiyordu. Tam ona dalacakken uyandim.
Bu ne demem? İlahi bir meaaj mi yoksa ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşim
HumorHayatım tam anlamıyla tuzsuz bir çorba gibiydi. Ta ki o yıllardir hasret olduğum tadı bulana kadar...
