Merdivenlerden çıktıktan sonra karnımdaki gurultuyu duyunca bi yuh günes dedim. Aciktigim için kantine girdim . En azindan bir kahve içeyim diye makinanin onune geldim . Ben hangi dugmeye basacagimi dusunurken arkadan acı bir kahve kokusu aldım.Bu kokuyu daha once hic bir yerde duymamistim.Cok sevmistim hatta biraz mayismistim.Sonra ensemdeki nefesi hisstettigimde arkama dondum.Zürafa gorunumlu bir ayi kolunu uzatip Latte dugmesine basti.
"Bence bu en iyisi. Bundan ic."
Ahh bu bu ruyamdaki cocuktu.
"Acaba bana sormadan niye basiyorsun? Ben kahve icmiyecegim zaten!
"Birincisi bunu senin icin basmadim. Daha fazla seni bekleyemezdim.İkincisi kahve icmeyeceksen burda niye bekliyosun."
Cocugu gordugumde ne diyecegimi bilemedigim icin her zamanki gibi sacmaladim ve birden gozume kestirdigim kahveyi alip tam uzaklaşacagim zamanda arkama dondugumde sırıtıyordu.
"Bu arada sırıkcım ismin neydi?"
"Emir." sıratarak
"Kahve icinde onemli degil sarisin "
Bende imali bakislar atarak cool bir sekilde uzaklastim.
Ders saatim geldiginde yerime gecip oturdum.Sanki bir ninni dinler gibi dersde dalmisim.Bir durtmeyle uyandim.
Buda kimdi simdi!?
Kim nasil beni o guzel uykumdan uyandirmaya curret etti bakayim!!
Birden baktim ki karsimda bana sen napiyosun gibi bakan bir adet Cenk .
"Sen beni simdi niye uyandirdin?.Gozlerime bi bakar misin uyku akiyor!Bir sey mi oldu?"
"Ders cok sıkıcıydı kabul.Hadi gel seni arkadaslarimla tanistarayim."
Beni cekistire cekistire bos bir sinifa getirdi. İceri girdigimde karsimda Emir,esmer ve guzel bir kiz ve bir de cocuk.Cenke seni bogucam bakisi attim ve zorla yavca iceri girdim.Cenk bizi tanistirdi.El sıkıştık. Sira Emire geldiginde siritarak elini uzatti.
"Selam sarisin"
Bende ona siritarak
"Selam sırık "dedim.
Herkez bize siz nerden tanisiyorsunuz bakisi atarken kafami cevirdigimde diger cocugun guldugunu fark ettim.Bu arada ismi de Mert.Galiba Eceyle sevgililer.Biraz sohbet ettik ve Ece ile iyi anlasmistik.Sirtimi cevirdigimde arkamda duran Emir'in kıkırdadigini gormustum.Onu oyle gordugumde icimde bir seyler sanki yer degistirmisti.
"Ben biraz bahceye cikicam.Gorusuruz"dedim.
"Bende biraz hava alayim seninle" deyince Emir şaşirsamda sevinmistim.Cok belli ettim galiba ki pis pis siritiyordu. Anladigim kadariyla okulun sevilen cocugu gibiydi.Tabi yakisikli biri olmasinin etkisiyle herkez ona hayran gozlerle bakarken beni bi an oldurceklerini sandim.Hic konusmadim.Sessizligi ben bozdum.
"Bunlar bana niye oldureclermis gibi bakoyorlar!"
"Hic yaninda duran yakisikliyi gormuyosun galiba"diyip siritti.
"Pis egoist!"
"Bana lakap takmayi birakta sarisin. Benim dersim bitti. Senide eve birakmami ister misin?"
Bu bana mi yuruyor lan.Bunun egosunu cekemem ben otobusumle mutluyum.
"Gerek yok. Ben giderim"
"Tamam"
İnsan bi ısrar eder ya. Bu ne boyle. Ben burda otobus parami butunlemeye calisirum. Beyimizin altinda son model araba.Oh valla ne guzel hayat.Boyle gecen bir gunun ardindan eve gectim ve bir guzel uykulara daldim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşim
HumorHayatım tam anlamıyla tuzsuz bir çorba gibiydi. Ta ki o yıllardir hasret olduğum tadı bulana kadar...