The Unvoiced Life

TUL Chapter 1: A Coincidence Team Up!

*Someone woke up and sigh

Nagising nalang ako sa pinakababa ng school namin, it is also known as the School's Basement. Dim light dito at wala akong masyadong makita. Hindi ko maalinag kung may taong nakatayo sa isang sulok, lumapit siya akin then I knew it. May tao nga! Siya ba ang nagdala sa akin dito... at bakit?

"Stupid! Stupid! Lalaking nakakainis! Buti nagising ka na!" the unknown girl said

"Sino ka ba?" I replied

Makasabi ng stupid akala mo kung sinong matalino. Oh Wait? Bawal nga pala ako mag salita! Pero nihindi man lang siya nahilo o naapektuhan. Kung ano ano nalang ang mga pumapasok sa isipan ko dahil gulong gulo na ako sa mga nangyayari.

"Sino ako? Wow! Pagalit ka pang magsalita? Ako lang naman yung nagligtas ng maraming tao dahil sayo. Istupido!" Sabi niya sa akin with matching taas ng kilay

"Wait!? Alam mo kung sino ako?" Sumigaw ako sa kanya na parang gulat na gulat

"Not really pero alam ko at nakita ko ang ginawa mo! Tsk" She said

"Kung magtatanong ako ngayon. Nawala na ba?" tanong ko sa kanya

"Anong nawala yung tinutukoy mo?!?" She asks

"Kakayahan ko" Sagot ko rito

"Malamang, hindi! Nasa Reverse mode tayo ngayon at hindi natin makokontrol ang kakayahan natin dito! Kung iisipin mong may tao dito, wag kang mag alala, di tayo nito makikita dahil Invisible tayo sa paningin nila pero pwede nila tayong maramdaman. Tinago ko na rin ang mga katawan natin sa kwartong yun!" Sabay turo niya sa kwartong naka lock

"Pag nasa Reverse Mode tayo, parang humihiwalay tayo sa katawan natin. Kung sino man o kung ano man ang gumalaw sa katawan natin in exact 4 inch and above body move, babalik tayo sa kanya kanyang katawan natin" dagdag at paliwanag niya

Tumingin tingin ako sa paligid ko. Tahimik ang paligid dahil di ako umimik at di na siya nag sasalita. Dahil sa naguguluhan ako, yumuko ako. WAIT? I'M NAKEEDDD?!?

"GYAAAAAAAA!" Sigaw ko

"Anong nangyare?" Tanong niya na parang nag aalala

Bigla kong tinakpan ang dapat hindi niya makita. Haharap na siya then

"Stop! Don't turn this way!" Sigaw ko para mapahinto siya ng todo

Tumalikod ulit siya at nagpaliwanag ng mga pangyayari

"Kaya mong magpahinto ng oras. Siguro nga wala ka pang alam. Ito ay tinatawag na reverse world kung saan walang tao ang makakakita sa atin. Kung iisipin mo, wala kang damit ngayon. Mag isip ka ng damit na babagay sayo at gayahin mo ang gagawin ko. Kaya ako nakatalikod dahil sayo!" Reklamo at utos niya sa akin

Ginawa ko ang sinabi niya. Ginaya ko rin ang ginawa niya na simula ulo ang paggalaw ng kamay hanggang sa paa at hindi ko inaasahan na ang cool ng nakikita ko ngayon. Mayroon na akong damit pero sa imahimasyon lang pala ito gumagana.

*door creeks and the boy appeared

"Oy pre! Gising ka na pala!" Sigaw ng isang lalaki and he smirks

Ngumisi din ako sa kanya. I want to feel it this way.

"Oo nga pala, ito nga pala si Rosarius, kakayahan niyang gumamot ng tao with his powers. At ako naman si Haley, I can Fight Monsters with my Sword" sabay ngiti nila sa akin and handshakes

"So Im Tristan..." napatigil ako

*everything stopped

"Who stopped the time?" Sabay sabay naming tinanong sa isa't isa

"Wait! Who's that boy?" Tanong ko sa kanila

Nabigla kami dahil patungo ito sa kwarto na kung saan nandoon ang katawan namin.

"Sh*t! Immediate! Go to that Room mates! This is not right and I feel something bad! Move your external body right there to return to your own body." naiinis na tingin ni Haley sa batang lalaki

Bigla kaming tumakbo patungo sa kwartong pinaglalagyan ng aming katawan. Sinipa niya ng todo ang pintuan ng kwartong iyon at parang may maitim na balak ang tingin nito sa katawan namin. Agad agad naming ginalaw ang mga katawan namin para makabalik.

"Gyahahahaha!" Isang tawang nakakatakot na nanggaling sa batang lalaki

"You both! Close your eyes!" Mahina na bulong ni Haley sa aming dalawa ni Rosarius

Sinunod namin ang gusto niya. Sumilip ako ng kaunti sa kanya, nahagilap ko ang kanyang napakagandang baril. Pistol yata ito na special for her only. Tinutok niya ito sa bata then pinutok niya ito.

*someone fell into the ground

"Haley? HALEY!" Pagkagulat ni Rosarius kay haley dahil siya ang natamaan ng baril na tinutok niya sa batang lalaki

"You don't know us! We're the strongest of all! Hahahaha" May pait na pagbigkas ng bata

Tumakbo papalayo ang batang lalaki. Anong meron sa kanya? Mamamatay tao ba siya? At bakit alam niya kung nasaan ang katawan namin?

"Thank you Rosarius" bigkas ni Haley

Mabuti naman na ok lang si Haley dahil sa paggamot ni Rosarius. Nabigla din ako dahil sa bata lang pumasok ang atensiyon ko. Anong meron sa kanya. Nakakakilabot naman.

Lumabas na kami nila Haley at Rosarious para umuwi. Haley Stopped the time kaya nalagpasan namin yung guard. Sinabi niya sa akin na walang tao ang kayang gumalaw sa Reverse World. Kaya di ko maiituturing ang sarili ko na isang tao.

"We should act fast, but not really fast para makaligtas tayo sa mga balak ng mga Gang of Nomed" Sabi sa akin ni Rosarius

"Saan nga pala bahay niyo?" Sulat ko sa aking Notepd

"Actually, wala kaming tirahan" sagot sa akin ni Haley

"Kung wala, ok lang na tumuloy muna kayo sa bahay namin" pagyaya ko sa kanila gamit ang notepad ko

"Maraming salamat. May pupuntahan lang ako saglit at ikaw Haley! Sumama ka na sa kanya at doon ka na magpahinga" paanyaya ni Rosarius

"Salamat. Oo sige!" Pag approve ni Haley

Hindi muna sumama sa amin si Rosarius. Hindi ko rin alam kung ano ang dahilan dahil di naman niya sinabi kung saan siya pupunta. At ito namang si Haley, iba ang mood niya ngayon kumpara mo sa kanina.

Nakarating na kami sa bahay at ipinakilala ko sila kay Mama. Ok lang kay Mama na dito muna sila. Pumunta kami ni Haley sa kwarto ko. Inilapag ko ang maliit kong kama sa lapag dahil sa kama ko natulog si Haley at kami namang si Rosarius dito sa lapag. Pero hanggang ngayon wala pa rin siya. Nasaan na kaya yun?

-Next Chapter
(A Plan To Start!)