Kate's POV
Panibagong araw na naman ang haharapin ko ng hindi ako pinapansin ni bella, it's been 2 days since the day na nag usap kami about sa kung anong meron kami ni nate at hangang ngayon hindi niya parin ako pinapansin, minsan naiisip ko bakit natitiis ako ng bestfriend ko? Bakit nagagawa nyang magkunwari na wala ako? Bakit parang okay lang sakanya na wala ako sa tabi niya? Pero at the end sasabihi ko rin sa sarili ko na kasalanan ko yun, kung hindi ko sana siya niloko at d ko tinago sakanya ang lahat lahat hindi sana kami nagkakaganito, baka sakaling mas naintindihan niya kung maaga kong sinabi.
Actually d ko na nga alam gagawin ko eh, pilit ko siyang kinakausap pero para lang akong hangin na d niya masyadong nararamdaman at nilalagpasan lang niya. Ilang araw na rin kong nalilipasan ng gutom dahil wala akong gana lagi at alam kong napapansin nila mama yun.
Ngayon nandito ako sa room waiting for my classmates napaaga yata ako eh. Ni isa sa mga kaklase ko wala pa nkklk sila.
Narinig kong nagbukas yung door at Paglingon ko nakita ko si bella na papasok ng classroom. And I know chance na to para makausap ko siya ng kaming dalawa lang, sana lang kausapin niya na ko.
"uhmmm bella, pwede ba tayong magusap?" tanong ko sakanya ng makalapit ako sa lugar niya
"naguusap na tayo" masungit nitong sagot
"please bella kahit ngayon lang kausapin mo naman ako ng maayos." pakiusap ko sakanya
"kinakausap naman kita ah." maikling sagot nito
"kinakausap mo nga ako pero hindi katulad ng dating bella na kausap ko, namimiss na kita bella, d ko alam kung paano mo ko natitiis." naiiyak kong sabi
"wow speaking of natitiis, d ko alam kung paano mo natiis na wag sabihin sakin yung tungkol sainyo?" masungit nitong sagot ulit.
"I know mali ako bella, I'm sorry inamin ko na na nagkamali ako, sorry nagsinungaling ako, sorry kasi d kita pinagkatiwalaan kung yan ang iniisip mo. I' sorry. Pero sana maisip mo na nagsisisi na ko, hindi ko na alam gagawin ko kung magtatagal pa tayong ganto." at sa part na to naiyak na talaga ko buti na lang at wala pa yung mga kaklase namin.
Tinignan lang ako ni bella kaya naman hindi ko napigilan ang sarili ko at pinili kong lumabas na lang ng classroom at pumunta ng CR. Dun ko iniyak lahat ng nararamdaman ko at pagkatapos ng ilang minuto ay nag ayos ako dahil konting oras na lang ay mag sstart na yung klase namin. Mga 20 minutes din yata ako dito sa cubicle jusko.
Pagpasok ko ng classroom kalahati ng mga kaklase ko ay nandito na at may kanya kanyang ginagawa pero ang pinaka napansin ko ay si nate na nakatingin sa akin at nababasa ko sa mga mata niya na nagtatanong siya kung anong nangyare sakin.
Umupo ako sa place ko at tama ang hinala ko dahil lumapit sya sakin at nagtanong.
"anong nangyare sayo? Bakit namamaga mata mo? Napano ka?" sunod na sunod na tanong nito
"pwede bang chill ka lang ang dami mong tanong eh. Wala po okay lang ako." simpleng sagot ko
"sus ako pa niloko mo noh. Kitang kita naman na umiyak ka, napano ka nga? Ayaw akong sagutin ng bestfriend mo." jusko ang kulit neto
"kulit neto wala nga po." sagot ko at bago pa siya makasagot ay dumating na si ma'am, huhu ily ma'am u saved meeee.
[Fast forward ~ Dismissal]
Umabot ang dismissal pero hindi parin kami naguusap ni bella, nag paalam na ko kay nate at sinabi kong uuwi na ko dahil maaga din akong nagpasundo kay mama.
BINABASA MO ANG
Mind vs. Heart
FanfictionPaano kung nagkagusto ka sa isang lalaki pero may isang problema. Gusto rin siya ng bestfriend mo. Willing ka ba na kalimutan ang nararamdaman mo para sa bestfriend mo o hindi? Read for you to find out the real prologue.