Her Bôlümde Amansız Dehşet

7.bolum

         Arayan annemdi oh şükür sonunda doğru durust birisiydi bir kaç dakikalığına içimden şükür ettim sonra hemen bahçeye çıkıp anneme cevap verdim  
        " alo prensesin nasılsın ? Bir şeye ihtiyacın var mi ? Canım ? Dersler nasıl gidiyor ? Yurt rahatmi ? Bir ev tutalım mi ?  " iste annem beni yine bir soru firtinasinla yakalamisti onun bu sorularının uzun süreceğini bildiğim için telefonu biraz yanağımdan uzaklaştırdım ve annenin susmasını  bekledim bu baya uzun sürmüştü en az 5-6 dk bu yüzden ayakta kalmaktan yorulmuştur bu yüzden ağacın gölgesinin altındaki bankta biraz oturudum annem hala daha susmamısti sabrim taşımaya başlamıştı sonra telefonu elime alıp rengini karartım çünkü saçımı  düzeltmek istiyordum o sırada arkamda o gece gördüğüm kız belirdi elinde bıçakla bana bakıyordu korkudan çığlık atmaya başladım allahtan hic kimse duymadı tabi annem dışında  sonra annem bana ne olduğunu sordu bende anneme sinirli olduğum için
        " yeter anne ya basım ağırıdı kaç dakikadır konuşuyorsun canım sıkıldı ya zaten burada çektiklerimi yetmezmiş gibi birde senle uğraşıyorum  " annem suçunu anlamıştı ki biraz ses tonunu düşürerek kırgın bir şekilde
       " şey afedersin kızım ben seni hala daha küçük prensesin zannediyorum da ama aslında sen artik büyüdüm galiba bunu hazmedemiyorum " sesi iyice düşmüştü ağlayacak gibiydi ve ben buna neden olduğum için üzülmüştüm çünkü kendi sıkıntılarım ve halüsinasyonlarım nedeniyle annemi üzmüştüm
        " çok özür annecim ben biraz sıkıntılıyım da o yüzden sınırını senden çıkardım
         " önemli değil annecim birazcık kırıldım o kadar prensesin ben aslında şey için aramıştim hem sesini duymak amacıyla hemde eğer derslerin boşsa gel biraz kafanı dinlersin olur mu annecim
           " evet evet evet annecim bu çok harika bir fikir sevinçten havaya uçucam simdi gerçekten o zaman orada görüşürüz "
            " yok kızım haftaya gel ki babamla isleri yola koymamizi kutlayıcaz sende yanımızda ol istedik
         " tamam annecim o da bana uyar hadi görüşürüz "
         " görüşürüz prensesim "
  İste bu haber bu hafta aldığım en güzel tek haberdi hem basımı dinlerdim hem de bu olaylardan biraz olsun uzaklasırdim hem annemle babamı da özlemiştim bu yüzden hemen toparlanmalı ve bir an önce gitmeliydim bu yüzden hemen derse girip sırama  oturdum ve ders bitişi kızlara anlattım kızlar biraz üzüldü ama benim adıma sevindiler çünkü onlarda biraz dinlenen gerektiğini düşündüyorlardı çünkü bu korku olayları başlamış başlayalı biraz garip davrandığımı düşünüyorlardı tabi böyle düşünmeleri normaldi ama onlar asıl olanları bilmiyorlardı ama buna rağmen birşey demedim çünkü çok mutluydum sonra  aradan bir hafta geçmesini bekledim ve iste o gun gelmisti bir hafta gecmisti sonunda rahatliyicaktim yurda gidip çantamı hazırladım artık gitmeye hazırdım sonunda buradan kurtulacaktım .
   
              Ardaslar umarım begenirsiniz.