Sabah kalktığımda Özgür ün bilekliğini aşırı benzeyen hatta onun bilekligi sifonyerimin üzerindeydi hemen duğruldum ve bilekligi elime alarak Melda'yı aradım
Alo
Masal nasılsın özledim hemen
Bende Melda sana birşey soracağım
Sor canım
Biz senle yesim hanıma gittik ya
Evet yürüyen ego
Dur ya ben o zaman masaya bir bileklik bıraktım dimi
Evet bıraktın neden ki?
Hiç merak ettim unuttum geri verdiğimi kayboldu sandim
Yok masal im verdin geri
Tamam canım hadi bay bay
Bay bay
Telefonu kapattım ve düşünmeye başladım acaba bu bileklik nasıl geri geldi eve biri mı girdi ya da kızlar mı unuttu kimin olduğunu bulmak için bilekligi kokladim
Aman Allahım bu Özgür ün bilekliği ama buraya nasıl geldi ki aynı Özgür kokuyor yoksa benimi takip etti
Dusuncelerimi bir kenara bıraktım ve aşağı indim
Anne!!!
Efendim kızım
Dün biri mi geldi
Evet bir çocuk geldi
Nasıl bir çocuktu dış görünüşü falan
Yeşil gözlü uzun boylu maşallah nazar değmesin manken gibi çocuktu
Annem baya baya bana Özgür u anlatiyorudu ama nasıl olur beni nasıl buldu ya da beni önce terk edip sonra niye birden annemin karşına çıktı annem devam etti
Masal kızım senin bilekligin onda kalmış o da onu getirmiş sen bu bilekligi seviyormussun o da hemen getirmiş
Ne kadar yalancı ya hem beni bıraktı şimdi onun bilekligini çok sevdiğimi söylemiş anneme ah bakalım daha başıma neler gelecek
Tamam annecim sağol söylediğin için dedim ve odama çıkıp giyindim ve dışarıda dolaşmaya karar verdim . Antalya da güzel bir yerdi İstanbul gibi kalabalık değil daha sessiz ve sakindi havası çok güzeldi. Bir bakkala girip çekirdek aldıktan sonra sahil kenarında oturup yemeye başladım . Hem denizi izliyor hem de çekirdek yiyordum . Birden yanıma biri oturdu o tarafa bakıp
Buyurun
Cevap gelmedi ve bir daha sordum
Buyurun kimsiniz acaba
Bana baktı ve o an kalbim dışarıya çıkacak sandım bana bakarak
Beni özledim mi??? dedi ...
