Foolish Heart

Chapter 2. A fool

Agad akong nagising at napatayo ng marinig ko ang nakakabinging kantang 'Stitches' galing sa kabilang kwarto, which I think kay Kuya Xyler na room. Xyler Blaze Alondia, my only brother.

Grabe naman si Kuya makapatugtug, parang aabot sa EDSA dahil sa lakas nito. Nang biglang bumukas ang pinto ko at iniluwa non si Kuya Xyler na nakangisi.

"Good morning Blaire! Mabuti naman at gising ka na." - mapang asar na sabi niya sa akin.

"Wow kuya, what a great way to wake me up." sarkastikong sabi ko sakanya.

"HAHAHA. Kanina pa kaya kita ginigising. Kaso ayaw mo pa magising, kaya naisip ko na baka gusto mo lang makarinig ng music. Eh diba nga music lover ka?? Hahaha." - tawa ng tawa lang siya habang nagsasalita.

"Harhar Kuya! Yes I love music but what your doing is not music anymore, your making 'noise' already!"

"HAHAHA sorry na okay? Tulog mantika ka kasi atsaka malalate na tayo paghindi pa kita ginising."

"Fine. Its okay. Matitiis pa ba naman kita? But anyway thanks na rin Kuya." I said to him while fixing my bed.

"Awww. Ang sweet-sweet naman ng Baby ko. Pa-hug nga." Lumapit siya sakin and acted as if yayakapin na niya sana ako.

"Yucks! Kuya wag ka nga! Umalis ka na! Maliligo na ako! Bye!" - sabi ko sa kanya habang tinutulak siya palabas ng pinto.

"Grabe ka naman Blaire! Harsh mo na talaga, hindi ka naman ganyan dati ah! Simula lang nun--" - napatigil sa pagsasalita si Kuya ng marealize niya ang sinabi niya.

"Ooops! Sor--"

"Sige na Kuya labas na baka malate pa tayo niyan eh". Kunwaring natatawang sabi ko sa kanya.

Wala nang ibang nagawa si Kuya nang pinagsaraduhan ko na siya ng pinto. Narinig ko pa siyang napabuntong-hininga nalang siya nang makalabas na siya.

And as for me, pumasok na ako sa Cr ko para maligo.

Wow Xyla! I'm so proud of you! Dapat ka na talagang mabigyan ng Best Actress Award sa mga ginagawa mo. Tsk. What a great pretender. Mahinang bulong ko sa sarili ko habang nakatingin sa salamin dito sa Cr.

Pretending na masaya kahit na nasasaktan na. Nagkukunyaring okay lang, pero ang totoo halos mamatay-matay na sa sakit. Ghad! I just hate myself.

Kung tinatanong niyo kung anong nangyari sakin pagkatapos ng gabing iyon? Well, wala na akong maalala bukod sa may kausap ako nun sa park pagkatapos kong umalis sa Pureness, kaso hindi ko maalala ang mukha niya. And pagkatapos nun, nagising nalang ako sa hospital kasama sina Kuya at Momma.

Hays! Let's just forget about it. Nagmadali na akong maligo at mag ayos.

After a while, bumaba na ako and nagpunta sa dining room where I saw my brother putting plates in the table.

Napangiti nalang ako bigla.

This is what I love about our family, that no matter how rich we are, tinuruan parin kami ng mga parents namin ng mga gawaing bahay and how to treat our maids equally. In short, dapat tingin namin sa lahat pantay-pantay kahit na you belong to the elites or the low class.

"Ganda ng ngiti mo Blaire ah! Halika na, kain na tayo."

Nginitian ko nalang ulit si Kuya Xyler . And I join him in the dining table. Tahimik lang kaming kumakain ni Kuya. Nang biglang tumayo si Kuya.

"Tara na Blaire, baka ma late pa tayo. Are you done eating?" - sabi niya sakin habang hinahanda na ang mga gamit niya.

"Nope. I'm not yet finish. Pwede bang mauna ka nalang? Dadalhin ko nalang si Clone (name ng purple porsche ko). Para hindi ka na malate." Marahan na sabi ko sa kanya hoping na sana pumayag siya.