Chapter 4. Fall

9 0 0
                                    

"Blaire! Bilisan mo dyan. Kanina pa may naghihintay sayo dito" - sigaw ni Kuya Xyler sa ibaba.

Hindi ko na siya sinagot pa at dali-dali na akong bumaba. Pagdating ko sa sala nakita ko agad ang boyfriend ko na nakaupo sa sofa namin. Nang napalingon siya sakin, automatic na ngumiti agad siya.

"Goodmorning love" - sabi niya at hinalikan ako sa noo. Napangiti na lang ako sa ginawa niya. Aww. How sweet.

"Goodmorning rin love. Kanina ka pa ba?". Nakangiting tugon ko sa kanya habang inaayos ang mga dadalhin namin ngayon.

"Not that long. Sanay na rin naman ako." Natatawang sambit niya sa akin. Sanay na siya kasi 21days na niyang ginagawa ito. Ang paghatid-sundo sakin.

Actually, it's already been 3 weeks mula ng maging kami ni Rhythm. And to tell you frankly, it really looks like that his doing his very best para matupad ang sinabi niyang tutulungan niya akong magmove on.
His so sweet, caring and could really make you feel really special. Every girl would die to have him!

Simula nang maging kami, everyday he has a surprise for me. It started last Sunday, the day after we're officially on. Pagkatapos namin magsimba, dinala niya ako sa isang fancy restaurant and prepared a candle-lit table for two. I know it's a cliche situation.Pero kasi nag-effort pa talaga siya to celebrate our 2nd day together, ang kulit lang. And he even promised me that everyday with him is gonna be like a fairytale.

At during school days naman, nandun siya parati sa school, not para bantayan ako but to fixed his surprises for me. Susprises that could easiy melt a girl's heart.

One time, he surprised me at our classroom. Kinunsaba pa niya lahat ng classmates ko and professors. Tapos nagpanggap siya na transferee and treated me like magkaaway kami, tapos ayun ng makita niyang muntik na akong maiyak, nilabas na niya ang surprise niya. Flowers, chocolates and a very huge teddy bear, which we named 'Tiny'. Cute noh?

Mayroon rin yung time na hinarana niya ako, and take note hindi siya simple na harana lang. Bri-nodcast niya talaga. Kumanta siya gamit ang speaker na nakakalat sa lahat ng parte ng school, kaya nga tinigil lahat ng klase eh, kasi nadisturb lahat dahil sa speaker and also dahil narin ang ganda ng boses niya. His voice is like an angel.

And nung first weeksary namin, late ako for school kasi hinintay ko siyang sunduin ako kasi yun naman ang routine namin araw araw, kaso hindi siya dumating, kaya si Clone nalang ang ginamit ko. Pagkarating ko sa school, akala ko super late na ako kasi wala na talagang students sa hallway, dali-dali akong pumunta sa second floor dahil dun ang first subject ko. Nang makarating ako dun walang mga students, parang abondoned na ang school kasi wala talaga kahit isang student.

Pero may napansin akong mga roses na may iba't ibang kulay ang nakakalat sa hallway papunta sa room ko. Sinundan ko kung saan papunta ito, at dinala ako nito sa harap ng classroom namin, facing the soccer field.

Nang dumungaw ako roon, naputulo nalang ang luha ko and my heart skip a bit. Nakita ko lang naman siya sa gitna ng field, surrounded with students na nakaform ng 'I LOVE YOU XYLA. HAPPY WEEKSARY'.

Nang magtama ang mata namin, he right then smiled at me and started singing kasama ang school band namin. Nakangiti ako habang tumutulo ang mga luha ko na nakitingin sa kanya.

I can't really believe this, who in the right mind would cancelled a class just to surprise me? Walang iba kundi si Rhythm Lace Aranez lang.The guy who would do anything just to see me smile.

Nang nasa may churos na siya, naglakad siya papunta dito sa second floor, nawala siya sa paningin ko and at the end of the hallway, I saw him again, still holding a microphone and still singing for me.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 05, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Foolish HeartWhere stories live. Discover now