This is me Not him [Gradence]

Chapter 15 [The End]

    
Pairing : Percival Graves X Credence Barebone #Gradence
Category : AU
Rate : NC-17

Warning!! : ฉากร่วมรักภายในเรื่องอาจมีการบรรยายที่แตกต่างหรือผิดเพี้ยนจากความเป็นจริงเพื่อเป็นการเพิ่มอรรถรสในงานเขียน ดังนั้น เพื่อนๆ โปรดเสพเนื้อหาในฟิคเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ ห้ามอิงกับการร่วมรักในความเป็นจริงเด็ดขาด เพราะมันแตกต่างกันค่ะ หากรีดเดอร์ท่านใดไม่ต้องการเสพฟิคชั่นที่มีเนื้อหาแบบที่เรากล่าวมาข้างต้น สามารถกดข้ามเนื้อหาในส่วนนั้นไปได้เลยนะคะ (เราเตือนแล้วน้า😢)

   
   
   
   
     ท้องฟ้ายามราตรีอันมืดสนิทมีเพียงแสงจากดวงจันทร์ที่ส่องสว่างให้เห็นบางสิ่งชัดเจนขึ้น สายลมเยือกเย็นกระทบผิวให้สะท้านไปทั้งตัว แต่นั้นไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกสั่นไหวได้เท่ากับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเลย
   
   
     ร่างปริศนาในชุดฮู้ดคลุมยาวสีดำยืนขวางทางเข้าคฤหาสน์พร้อมหันหลังให้เพอร์ซิวาล ในฝ่ามือที่ดูผอมแห้งถืออะไรบางอย่างไว้...ลักษณะยาว อ่อนนุ่ม สีขาวครีมคล้ายผ้าผันคอ แต่ดูคุ้นตาชายหนุ่มอย่างบอกไม่ถูก
   
   
     'นั่นใครน่ะ...'
   
     
     เจ้าของบ้านเดินเข้าใกล้คนตรงหน้าก่อนจะชะงักไป เมื่อจู่ๆอีกฝ่ายเริ่มเคลื่อนไหว...
    
    
     "คุณเชื่อในเวทมนตร์ของคำว่ารักรึเปล่าครับ"
   
   
     "..."
   
    
     เสียงแหบพร่าของคนแปลกหน้าดังขึ้น ทำให้เพอร์ซิวาลหลุดจากวังวนความคิดของตัวเอง ชายหนุ่มไม่ได้ตอบกลับไปแต่ยืนฟังคนตรงนั้นอย่างนิ่งเงียบ...
        
   
       น้ำเสียงอันคุ้นเคยกับความสูงและรูปร่างเพรียวบางที่ถึงแม้จะใส่ฮู้ดคลุมก็ยังมองออก...ทำให้ภายในอกของชายหนุ่มสั่นระรัวราวกับมันจะหลุดออกมาจากร่าง ในหัวเปล่าหวิวเหมือนถูกลมพัดเอาสติไปจนหมด
  
  
     "เคยมีคนบอกผมว่า การจะบอกรักใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ"
   
   
      "..."
  
   
     ร่างนั้นเอ่ยพลางค่อยๆย่อตัวลงต่อหน้าป้ายหลุมศพอย่างเชื่องช้า สองมือกระชับจับผ้าผืนยาวเอื้อมพันรอบป้ายนั้นไว้ สองแขนโอบกอดแผ่นหินอย่างอ่อนโยนราวกับมันเป็นเปลือกไข่ ก่อนจะขยับยันตัวยืนขึ้นเต็มความสูง
  
   
     ใบหน้าที่ถูกฮู้ดปิดบังเหลือบมองเพอร์ซิวาลเล็กน้อย พร้อมกับย่างกรายเข้าประชิดชายหนุ่ม...ทีละนิดๆ
  
   
      "บางคนโชคดีหน่อย ตรงที่ถึงแม้ไม่พูดแต่ก็รู้ว่ารักกัน"
   
    
      "..."