Kanunsuz || DC [Aydınlık Karanlık #1]

Bölüm Bir: Haksız Suçlanmak

"Ne oldu Dick?" diyerek bıkkın bir sesle açtı Jason telefonu. "Yine benden borç para isteyeceksen, çulsuz olduğumu bir kere daha hatırlatırım. Wayne ile çalışıyorsun git ondan para al."

Ancak adamın verdiği cevap Jason'ın beklediği cevap ile hiç alakası olmayan bir şeydi. "Konu Wayne değil Jason, bir hayranın var," dedi.

Kızıl başlıklı, ne duyduğunu anlamadı. "Ne s*kim saçmalıyorsun Dick?" dedi. "Benim bir sürü hayranım var ve bu oldukça normal. Neden bunu bana hatırlatma gereği duydun?" dedi sesini yükselterek. Yağmur yağmaya devam ediyordu ve hoparlör seçeneğine aldığı telefonu ağzının önüne tutarken ekran ıslanıyordu

Dick iç çekti ve telefonda da duyuldu iç çektiği. "Ah, bu tavırları kenara bırak Jason, durum ciddi. Seni taklit eden bir hayranın var. Adı Scarlet Hood, yanlış yazmadıysa," dedi Nightwing rumuzlu genç adam.

Gotham çatılarından birine pineklemiş olan Jason, bunu sindirmeye çalıştı. Bir hayran? Çakma bir isim? Ona oldukça ters ve saçma gelen şeylerdi. Ancak kendine kabul ettirememişti Scarlet Hood'un, Red Hood'dan daha iyi bir isim olduğunu. O  yüzden istemsizce duyduğu isme kıl kapmıştı.

Ekranın üstüne tane tane yağmur damlaları düşse bile, Dick'in sandviç yerken yüzünün sosa bulanmış ve çok komik duran halinin resmi ve altında Tiny 'Dick' Grayson yazısı okunabiliyor, görülebiliyordu.

Jasondan ses gelmeyince Dick onun orada olduğunu kontrol etmek istedi. "Jason, orada mısın?" diye sordu.

"Keşke olmasaydım," diye cevap verdi Jason Todd.

Oturduğu yerden kalktı ve gitmeden önce yapmayı istediği şeyi yapıp kaskının boynundaki kilitleri açtı ve kan kırmızı rengine boyanmış kaskını eline alarak yüzünü gece ışığının parlamasında izin verdi.

Karakterinin acımasızlığını ve sertliğini rahatça ortaya koymasına rağmen temiz, sakalsız suratı, boş boş baksa bile delip geçebilecek kadar sert bakan gözleri, dağınık saçları ve alnına düşen saç tutamlarının beyazlığı rahatça görülebilirdi ay ışığı altında. 

Kaskın altından kurtulan surat, yağmur taneleriyle buluşur buluşmaz saçları ıslandı ve saçlarının ön tarafındaki beyaz kısım alnına yapıştı. 

"Bruce, seni affediyorum, beni kurtaramadığın için. Ama neden? Neden Tanrı'nın dünyasında bu herif hala hayatta!"

Yağmur değil sanki eski anıları yağıyordu üstüne. Bunun olmasını hiç sevmezdi ancak geçmişi, ardında bırakıp dümdüz önüne bakabileceği bir geçmiş değildi. Her daim geçmişi onu geriye doğru çekiştiriyordu. Gotham'ın suça ve karanlığa bağlı olduğu gibi Jason da geçmişine bağlıydı. 

Elini saçının arasına daldırarak alnına yapışan beyaz tutamı kaldırıp sağa yatırdı. Kaskını geri taktı ve eliyle belindeki kabzalarda bulunan silahlarını kontrol etti. Her daim silahlarının yanında olmasını istiyordu.

Tam aşağıya doğru kafasını eğip bakacaktı ki, Dick'in sesini duydu. "Jason! Jason!" diye bağırıyordu telefonda.

"Efendim!" diye bağırarak cevap verdi Jason.

"Şu telefonları bir önemseyebilsen artık," dedi aynı sertlikle Dick. 

"Önemsenecek yanları olduklarında neden olmasın," diyerek konuşmanın hararetini yükseltti Jason.

"Neyse," dedi Dick ve Jason'a uyup ortamın gerilimini yükseltmekten vazgeçti. "Telefonuna göndereceğim koordinatlara bir an önce gel. Bunu görmen gerekecek," dedi ve telefonu kapattı. Ekrandaki komik Dick resmi ve rehber adı kayboldu.