Her Forgotten Memories

Prologue

+ Now playing : Sad song by we the kings +

My hands were trembling because of fear.Takot na baka ito na ang huli na magkita kami at baka huli na ang lahat para sa amin...

Nandito ako ngayon sa airport waiting for zac na baka sakali na maayos pa ito at hindi ko alam ang mga dahilan niya kung bakit nawala na lang bigla ang zach nakilala ko noon.

i glanced at my watch mag eeigth na ng umaga it means malapit na yung flight niya kanina pa ako nagaabang sakanya baka sakali na mapigilan ko sya sa pagalis niya.

Then i heard..

"Gosh is that Zac one of the model of lee clothing  line"

"oo nga sya nga shit ang gwapo naman baka pagkaguluhan siya ng mga tao"

"Kyahh !!!"

pero binalewala ko lang yung mga narinig ko.Naglalakad na siya at tinaguan yung mga tao na binabati siya muntikan ko na nga palang makalimutan na sya nga pala si Zac Darwin Limlengco ang pinakasikat na modelo .Papalapit na sya sa kinaroroonan ko nang..Nilagpasan niya ako hindi ko mapigilan ang sarili ko at hinabol ko sya at humarang sa dinadaanan niya.

"Z-ac"pilit kong sabi dahil ayokong umiyak 

tiningnan niya lang ako as if na parang hindi niya ako kilala.next thing is binangga niya ako parang hindi niya ako nasaktan sa ginawa niya pero nagpakatatag pa rin ako at nilakasan ang loob hinawakan ko ang braso niya para makapigil siya sa paglalakad niya.

humarap siya sakin at hindi siya makatingin ng diretso sa akin.Humarap ako sa kanya.

"Zac please im begging..."hikbi kong sabi sakanya habang hawak ko ang mga kamay niya

"What now samantha!! i need to go"sigaw niya sakin nagiba na talaga ang zen na nakilala ko noon at ang kaharap ko ngayon hindi siya pero alam kong mahal niya ako

"Please Zac don't...."hikbi ko at napatingin ako sakanya hindi  siya makatingin sa akin ng diretso.

yumuko ako tapos naramdaman ko na umiiyak na pala ako.Kainis bakit ako nagiging ma drama.

tinanggal niya ang kamay ko sa mga kamay niya at sinabing..

"You look like miserable samantha just stay away from me."matabang niyang sabi pero hinawakan ko uli ang kamay niya at..

"Zac ano bang ginawa ko? mahal mo ko di ba? di ba? sabi mo yun e mahal m-o ko z-ac"

tapos narinig ko syang tumawa nang mahina at sinabing ..

"akala ko ba matalino ka samantha? pero you look like a fool na nagmamakaawa sa harap ko oo.minahal kita samantha pero na realize ko na mahal ko pa rin siya hindi ikaw."

sabi niya pero ako ito umiiyak hindi.hindi.nagsisinungaling lang siya sakin kilala ko siya 

"You're lying Zach ang galing mong magsinungaling alam kong mahal mo k-o"Sabi ko sa gitna ng paghihikbi ko gusto ko nang gumising kung isa lang tong panaginip.Dahil ayokong mawala sya sakin.

"TAMA NA SAMANTHA!!!"Sigaw niya sakin kahit maraming tao na nakatingin. wala akong pakialam ang gusto ko lang bumalik siya sakin tapos bigla niyang hinawi ng malakas ang mga kamay ko sa kamay niya dahilan na muntikan na akong mawalan ng balanse.Naglakad siya palayo sakin pero hinabol ko siya at nagmakawa at lumuhod sa harapan niya at hinawakan ang mga kamay niya at hindi siya makatingin ng diretso.

"Please Zac i'm beggin-g"sabi ko halos mamiyok na ang  boses ko.Nagulat ako ng hinarap niya ako at tumingin siya sa akin ng diretso sa mata

"Samantha let's stop this were done...and forget we know each other."sabi niya at marahas akong tinulak kaya napahiga ako sa sahig at umiyak no.no he can't do this mahal niya ko.alam ko yan.sabay tingin ko sakanya at nakita ko siya at unti unti nakakalayo.

Tumayo ako at pinunasan ang mga luha ko at  sabay alis na malungkot sobra.sobra ang lungkot na nararamdaman ko ngayon hindi ko akalain na hahantong ang nararamdaman ko sakanya.

Pagpasok ko sa kotse ko napahawak ako sa manibela ko at  napayuko sabay pagtulo ng mga luha ko habang iyak ako ng iyak narinig ko ang mga salita..

'I love you samantha you're my everything'

Lalo akong naiyak hindi ko akalain na mahal niya ako pero mas mahal niya si Lauren kaysa sakin at saka narealize na nakaalis na pala ako sa lugar na ayoko nang puntahan pa.

Habang nagdadrive ako biglang nagflashback lahat sakin ang mga masasayang alaala naming dalawa then my tears fell down parang hindi nauubos ang mga luha hanggang sa maramdaman kong hindi ako makahinga shit! shit! asan ang inhaler ko hinanap ko ang inhaler ko sa mga gamit ko pero damn. hindi ko mahanap .Hanap pa rin ako ng hanap ng..

BEEEEEEPP!!

"Shit!"yun ang nasabi ko nung pagangat ng ulo ko mukhang mababangga ako ng sasakyan mas lalong nagtrigger ang paghinga ko sht hindi na talaga ako makahinga hanggang sa pinanood ko na lang ang pagsalpok ng vios kong kotse sa isang sasakyan hanggang sa narinig ko na lang ang malakas na pagsalpok ng sasakayan then everything went black...

*****

Read and vote