Puslu bir ışıktın.
Aydınlatmazdın hiçbir yeri, sadece ruhumun kıyısında çırpınmaya yeterdi gücün.
Özlem mi dokundu sana yangına döndün.
Ah o özlem yok mu o özlem.!
Kanını kurutur, iliğini söker.
Oysa ben seni yavaş yavaş söndürüyordum,
Küllerin kalmıştı...
Bilmezsin sen küllerin sızısı acıtır, lakin o hep sızı olarak kalacaktı.
Ne diye ateş oldun, yaktın, acıttın.?
"Neden dokundun küllerime, özlem..."
mors-alfabesi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Renksiz Bir Kadın
Poetry~ Olay, yer, zaman, kahraman gibi kavramları silikleştir zihninde. Kokusuna aşık olduğum bir masalın özlemi var içimde..~ 28.01.2017 yayınlandı.
