MAFYANIN AJANI

3. Bölüm

(Multimedia:Ateş 😍)

-ATEŞ'TEN-

Annemin yanımızdan gitmesi beni nasıl etkiledi bilemiyorum.Üzülmedim ve mutlu da olmadım.Sanırım sadece hakkettiğini söylemeliyim.

Bu akşam yine iki kişiyi sorgulamam gerekecek.Fabrikalarımızın mallarını kaçakcılıkla alıp satan kişiyi bulmalıyım.Eğer cevap vermezlerse öldüreceğim.Çünkü bu kaçakcılığa yardım ettikleri anlamına gelir.Ve sinirimi onlardan biraz olsun çıkartabilirim.

------

Akşam olduğunda adamlarımı topladım ve evden çıktım.Yaklaşık on beş dakika sonra onların olduklarını bildiğimiz evin önünde durduk.Zile bastığımda ilki kapıya çıktı.Gözleri büyüterek baktığında yüzüme büyük bir sırıtma yerleştirdim.Sanırım insanları korkutmayı seviyorum.

Kapıyı hızlıca yüzümüze kapatmaya kalkıştığında refleksle kapıya ayağımı koydum.Ve kapıdaki adamı dışarı çıkarttım.Etrafta daha bir sürü ev vardı ama bu benim umrumda değildi.Adamlarıma işaret verdiğimde içerdeki diğer adamı getirdi.Ve beraberinde birkaç kadın dışarı koşarak çıktı ve gitti.Bunlar tam bir şerefsiz.

Adamlarım onları önüme çöktürdüğünde bende eğildim ve kafamı hizalarına getirdim."Neden geldiğimi adınız gibi biliyorsunuz.Ve bu yüzden kısa keseceğim.Sizin başınız kim?" dedim.

"Bizim bir şeyden haberimiz yok." diyen adama sinirle baktım.Yanındaki adam çok şey biliyomuş gibi yere bakıyordu ve gözüme bakmaya korkuyordu.Yüzünü kendime çevirdim.

"Cevap vermezseniz ne olacağını da biliyorsunuzdur değil mi?" dediğimde yüzünü kendime çevirdiğim adam ağlamaya başladı."Eşim ve çocuklarım var abi yapma..." tokatımla adam yere savruldu."O kadınlarla birlikteyken aklın nerdeydi lan!" dediğimde ağlayarak yere bakmaya devam etti.Cevap vermeyen ise bana sinirle bakmaya devam ediyordu.

Silahımı çıkarttım ve onun karnına doğru tuttum.Yüzüme hala aynı ifade ile bakması işimi kolaylaştırmıştı.Böylece onu kolaylıkla vurdum.Silah sesi boş sokakta yankılandı.Ama bu ses beraberinde bir tiz çığlık duyuldu.Çığlığın geldiği yöne baktığımda bir araba ve içinde kadın sülieti gördüm.

   Adamlarıma diğer adamı da sadece yaralamalarını ve eve götürmelerini söyledim.Bildiği bir şeyler olduğu belliydi zaten.Ama şuanda bizi gözetleyen biri vardı.Belkide sadece bu sokaktan geçiyordu.İzini yine de kaybedemezdim.

   Arabama bindim.Ve hızlıca sürmeye başladım.Kesin gittiğini düşündüğüm,anayola çıktım.Biraz ilerlediğimde arabayı gördüm.Onun olup olmadığını anlamak için bekledim ve arabadan bir kız çıktığında hareketlendim.

   Acaba hala peşinden gelmediğimi mi düşünüyordu.Onu da mı korkutmuştum.Ne güzel(!) Bizi polise vermesi bir şey değiştirmezdi.Zaten adımı da bilmiyordu.Ama yine de onu yakalamalıyım diye düşündüm.Ne de olsa olaya tanıklığı vardı.Ve onu işlerimde kullanabilirim.

   Eterli bezi aldım ve arabadan sessizce çıktım.Arkası bana dönüktü ve sanki bir şey düşünüyormuş gibi duruyordu.Hissettirmeden yaklaşmama kendim de şaşırdım.Sonra eterli bezi hızlıca burnuna bastırdım.Biraz debelendi ama sonra hareket kesildi.Sırıtarak "Benden kaçabildiğini mi sanmıştın?" dedim.Sonra onu kucağıma aldım.Böğürtlen kokusunu aldığımda huzurla dolduğumu hissettim.Arabamın arka koltuğuna yatırdım.Kendim de ön koltuğa bindim ve eve sürmeye başladım.

-----------------

    Evin kapısını tam açıcakken kapı kendisi açıldı.Ve açan kişiyi gördüğümde sinirlenmeye başladım.Buğra bir bana bir de kucağımdaki kıza bakıyordu.